Tangowille

Het laatste kopje koffie

Dit schilderij verbeeldt de tango El ultimo café, oftewel: “De laatste kop koffie”. Op zich geen alarmerende titel, totdat je beseft dat het hier om een afscheid gaat: een laatste kop koffie en daarna voor eeuwig tot ziens. In het lied is het herfst, het motregent en het schemert, de tekstzanger roert in een kop koffie. Dat roept bij hem/haar de herinnering op aan de laatste kop koffie met de geliefde die blijkbaar zó vertrokken is, bij een kop koffie. Het lied begint met het eind, de herinnering aan het afscheid, en eindigt met het begin: “Het regende en ik bood je een laatste kop koffie aan.” Die laatste kop is de kop van de berusting, want in een eerdere kop koffie heeft de geliefde met kille stem het afscheid aangekondigd.

Meer over dit schilderij

Nummer El ultimo café

De hangplek aan de Ayacucho-straat

Dit schilderij verbeeldt de tango El bulín de la calle Ayacucho, een nostalgische tango vol met jeugdherinneringen. Een bulín is een optrekje ter grootte van een kamer dat eermaals in Buenos Aires door jongelui werd gebruikt als hangplek, als verzamelplek voor vrienden, waar gegeten werd en geslapen, gegokt en gedobbeld, waar mate (een bittere thee) werd gedronken en waar muziek werd gemaakt. De tekstdichter denkt er met nostalgie aan terug. Maar wat was, is niet meer: er was een vriendinnetje dat verdween. De dichter blijft bitter en teleurgesteld achter en komt zijn bed niet meer uit.

Meer over dit schilderij

Nummer El bulín de la calle Ayacucho

Morgen hijsen we het anker

Morgen hijsen we het anker, zo heet de gelijknamige tango Mañana zarpa un barco van Demare en Manzi, hier verbeeld als schilderij. In het lied geniet een matroos van zijn vrije tijd aan wal: even vaste grond onder de voeten. Hij wil dansen met zijn meisje:“Laten we dansen tot de echo van de laatste maat,” zeg hij haar, “morgen hijsen we het anker, misschien kom ik niet meer terug”. Zijn meisje huilt. Hij, de zeeman, heeft geen idee waarom: “Laten we dansen,” zegt hij, “laten we vergeten”. Hoe het afloopt zegt het lied niet. Maar terug op zee, op het ritme van de golven, droomt onze matroos ’s nachts weer van de tango.

Meer over dit schilderij

Nummer Mañana zarpa un barco

Herfstschap

De wals Paisaje gaat over een herfstlandschap (“herfstschap”) dat aan de muur hangt, hier verbeeld als schilderij in een schilderij. Op het herfstdoek veel schaduw, nevel, wolken en mist, bomen in de aprilregen (in Argentinië zijn de seizoenen omgekeerd). Dit recent aangeschafte schilderij heeft de dichter opgehangen tegenover de plek waar het portret van zijn voormalig geliefde hing. In het herfstlandschap herkent de dichter het beeld van de voorbije liefde: hun beider levens ziet hij als donkere, treurige landschappen zonder licht, zonder hoop.

Meer over dit schilderij

Nummer Paisaje

Buurtliefde

De wals Romance de barrio, hier verbeeld als schilderij, gaat over een buurtliefde. De ingredienten zijn een eerste ontmoeting, een donker balkon, een ouderwetse tuin. Daarna de verwarring van de liefde: ingewikkelde brieven gaan heen en weer waarin de geliefde geen kleur bekent, de ene keer schrijft ze “Ja”, de andere keer “Nee”. Er worden fouten gemaakt, door onervarenheid of jeugdigheid. Ze maken het uit en beide geliefden blijven onthutst achter.

Meer over dit schilderij

Nummer Romance de barrio

Haventreurnis

Een nieuw onderdeel van deze website: tangoschilderijen van mijn hand. Het hierboven afgebeelde schilderij verbeeldt de tango “Tristeza marina” van Dames, Flores en Sanguinetti. In gewoon Nederlands luidt de titel: “Haventreurnis”. Het lied is de droeve geschiedenis van de zeeman die moet kiezen tussen zijn liefje en de zee. De dame in kwestie wordt omschreven als Margot, ze draagt een blauwe baret en een ketting met een kruis op haar borst. Het drama ontspint zich een ultrakorte dialoog: zij vraagt hem te kiezen tussen “zijn zee of mijn liefde”. Hij zegt nee en zij zegt tot ziens. Bam! Daarop wordt hij teruggeworpen op de eenzaamheid van de zee, zijn vrachtschip met kolen.

Meer over dit schilderij

Nummer Tristeza marina