
Dit schilderij verbeeldt de tango El ultimo café, oftewel: “De laatste kop koffie”. Op zich geen alarmerende titel, totdat je beseft dat het hier om een afscheid gaat: een laatste kop koffie en daarna voor eeuwig tot ziens. In het lied is het herfst, het motregent en het schemert, de tekstzanger roert in een kop koffie. Dat roept bij hem/haar de herinnering op aan de laatste kop koffie met de geliefde die blijkbaar zó vertrokken is, bij een kop koffie. Het lied begint met het eind, de herinnering aan het afscheid, en eindigt met het begin: “Het regende en ik bood je een laatste kop koffie aan.” Die laatste kop is de kop van de berusting, want in een eerdere kop koffie heeft de geliefde met kille stem het afscheid aangekondigd.
Meer over dit schilderij