Ciego

Ciego

Sumando mentira tras mentira
Infamia tras infamia,
Mataste mi querer.
Me diste el horrible desencanto
De haber querido tanto
Lo que no pudo ser.
Ni siquiera te guardo encono
No te desprecio ni te perdono,
Dejaste tan sólo en mi existencia
La misma indiferencia
Que vos tuviste ayer.

Ciego…
Estaba ciego en mi delirio.
Ciego…
Porque este amor era un martirio.
Y ahora que cayó la venda de mis ojos
Me asqueo al recordar
Tus lindos labios rojos.
Ciego…
¡Bendita sea mi ceguera!
Si al fin…
Saltó la venda y vi que eras
Una vulgar muñeca de cartón.

Comprendo tal vez un poco tarde
Mis celos de cobarde
Mi angustia y mi temor.
Pensaba que cuando te perdiera
La vida misma diera
En aras de mi amor.
Pero veo que no me muero
Que estoy contento, que no te quiero,
Y en medio de tanta indiferencia
La luz de la experiencia
Me alumbra el corazón.

Ciego (Blind)

Leugen op leugen stapelend,
wandaad op wandaad,
vermoordde je mijn liefde.
Je bezorgde mij de vreselijke teleurstelling
van zoveel te hebben bemind
wat niet kon zijn.
Ik heb niet eens een hekel aan je,
ik veracht je niet, ik vergeef je niet,
je liet alleen in mijn bestaan
dezelfde onverschilligheid achter
die je in het verleden ook betoonde.

Blind…
ik was blind in mijn delirium.
Blind…
omdat deze liefde een martelaarschap was.
En nu de blinddoek van mijn ogen is gevallen
word ik onpasselijk als ik
aan je mooie rode lippen denk.
Blind…
gezegend zij mijn blindheid!
Ja eindelijk…
de blinddoek ging af en ik zag dat jij
een ordinaire kartonnen pop was.

Ik begrijp mijn laffe jaloezie
misschien een beetje laat,
mijn angst en mijn vrees.
Toen ik je verloor dacht ik
dat ik mijn eigenste leven zou moeten opgeven
omwille van mijn liefde.
Maar ik zie dat ik niet sterf,
dat ik gelukkig ben, dat ik niet van je hou.
En te midden van zoveel onverschilligheid
wordt mijn hart verlicht
door het licht van mijn ervaring.