Claudinette

Claudinette

Ausencia de tus manos en mis manos,
distancia de tu voz que ya no esta…
Mi buena Claudinette de un sueño vano,
perdida ya de mi, donde andaras?

La calle dio el encuentro insospechado,
la calle fue después quien te llevo…
Tus grandes ojos negros, afiebrados,
llenaron de tiniebla mi pobre corazón.

Medianoche parisina
en aquel café-concert,
como envuelta en la neblina
de una lluvia gris y fina
te vi desaparecer.

Me dejaste con la pena
de saber que te perdi,
mocosita dulce y buena
que me diste la condena
de no ser jamás feliz.

Mi sueño es un fracaso que te nombra
y espera tu presencia, corazón,
por el camino de una cita en sombra
en un pais de luna y de farol.

Mi Claudinette pequeña y tan querida,
de blusa azul y la canción feliz,
definitivamente ya perdida,
me la nego la calle, la calle de Paris.

Claudinette

Afwezigheid van jouw handen in mijn handen,
verte van je stem die er niet meer is…
Mijn goede Claudinette, een ijdele droom,
voor mij verloren, waar ga je heen?

De straat bracht de onverwachte ontmoeting,
de straat was later degene die je meenam…
Je grote zwarte ogen, koortsachtig,
vulden mijn arme hart met duisternis.

Middernachtelijk Parijs,
in dat café-concert,
als in nevel gehuld
van een fijne grijze regen
zag ik je verdwijnen.

Je liet me achter met het verdriet
te weten dat ik je kwijt ben,
lieve en goede kleine snotaap
die mij de straf gaf
van nooit gelukkig zijn.

Mijn droom is een mislukking met jouw naam
en wacht op je aanwezigheid, mijn schat,
via een afspraakje in de schaduw
in een land van maanlicht en lantaarns.

Mijn kleine Claudinette, zo lief,
met blauwe blouse en vrolijk fluitend,
definitief ben ik je verloren,
de straat ontzegde me haar, de straat van Parijs.