Hoewel mijn ziel pijn doet en mijn borst breekt, laat me gaan om je kussen te kunnen vergeten.
Een vrolijke volksdans, dat is de chacarera. De muziek van deze chacarera klinkt ook vrolijk, blij. Desalniettemin handelt de tekst – en dat had ik bij zo’n vrolijke chacarera niet gedacht – over liefdesverdriet. “Laat me gaan” betekent de titel. Deze chacarera bezweert een mislukte liefde, en in de vele herhalingen van dit lied hoor je die bezweringen terug. De tekst verhaalt van de liefdeshoning die alleen maar bitterheid gaf. In het hart van de tekstzanger blijft de herinnering aan een chacarera, déze chacarera. De laatste regel luidt: “Laat me gaan en met haar sterven”. Zo eindigt ook iedere chacarera, een beetje stervend, in een omhelzing waarin de dame haar gezicht afwendt.
Dejame que me vaya
Aunque me duela el alma
Y se me quiebre el pecho
Dejame que me vaya
A olvidarme tus besos
A donde ire, no importa
No intentes detenerme
Total, sabes de sobra
Que en vano fue quererte
No creo en tus promesas
No me hagas juramentos
No bien tu voz los suelta
Ya se los lleva el viento!
Siempre en el corazón
Guardo una chacarera
Dejame que me vaya
Y que con ella muera
Aunque me duela el alma
Tan solo pienso en irme
No quiero andar mañana
Crucificado y triste
La miel que vos me diste
No estaba hecha de flores
De algún rencor hiciste
La miel de tus amores
Del hueco de tus manos
Blancas como el azucar
Bebi los desengaños
Probe las amarguras
Siempre en el corazón
Guardo una chacarera
Dejame que me vaya
Y que con ella muera
Dejame que me vaya (Laat me gaan)
Hoewel mijn ziel pijn doet
En mijn borst breekt
Laat me gaan
Om je kussen te kunnen vergeten
Waar ik heen ga, het maakt niet uit
Probeer me niet tegen te houden,
Je weet dondersgoed
Dat het tevergeefs was om van je te houden
Ik geloof niet in je beloften
Maak me geen bezweringen
Zodra je stem ze loslaat
Neemt de wind ze mee!
Altijd in het hart
Houd ik een chacarera
Laat me gaan
En met haar sterven
Hoewel mijn ziel pijn doet
Wil ik alleen maar weggaan
Ik wil niet mórgen gaan
Gekruisigd en triest
De honing die je me gaf
Paste mij niet, ik was geen bloem
De honing van je liefdes
gaf alleen maar bitterheid
Uit de holte van je handen
Wit als suiker
Dronk ik teleurstellingen
Proefde ik de bitterheid
Altijd in het hart
bewaar ik een chacarera
Laat me gaan
En met haar sterven
Bronnen
https://www.letras.com/mercedes-sosa/200673/
