Después

Een in stukken gebroken lied dat nog steeds een lied is.

Een klassieker, dat is de tango Después. Prachtig simpele titel die niet eens zo makkelijk vertaalbaar is. Het betekent zoiets als: “Daarna”, Later of “En toen”. De context is uiteraard weer liefdesverdriet: wat er komt als de liefde over is. Erg duidelijk is de tekst niet: het is een impressionistische schets in de tinten zwart en somber. Laatste regel van het refrein: “Een in stukken gebroken lied dat nog steeds een lied is”. Prachtig: een verhaal over een gebroken liefde is nog steeds een verhaal waard.

Orquesta Miguel Caló canta Raúl Iriarte, Después, 1944

Después

Despues… La luna en sangre y tu emoción
y el anticipo del final
en un oscuro nubarron.
Luego…
irremediablemente
tus ojos tan ausentes
llorando sin dolor.
Y después…
la noche enorme en el cristal
y tu fatiga de vivir,
y mi deseo de luchar
Luego…
tu piel como de nieve
y en una ausencia leve
tu palido final.

Todo retorna del recuerdo;
tu pena y tu silencio,
tu angustia y tu misterio.
Todo se abisma en el pasado;
tu nombre repetido…
tu duda y tu cansancio.
Sombra más fuerte que la muerte.
Grito perdido en el olvido.
Paso que vuelve del fracaso.
Canción hecha pedazos
que aun es canción.

Despues…
vendra el olvido o no vendra
y mentire para reir,
y mentire para llorar.
Torpe
fantasma del pasado
bailando en el tinglado
tal vez para olvidar.
Y después
en el silencio de tu voz
se hara un dolor de soledad
y gritare para vivir…
como si huyera del recuerdo
en arrepentimiento
para poder morir.

Todo retorna del recuerdo;
tu pena y tu silencio,
tu angustia y tu misterio.
Todo se abisma en el pasado;
tu nombre repetido…
tu duda y tu cansancio.
Sombra más fuerte que la muerte.
Grito perdido en el olvido.
Paso que vuelve del fracaso.
Canción hecha pedazos
que aun es canción.

Después  (Daarna)

Daarna… De bloedende maan, jouw emotie
en, in een donkere stormwolk,
de afwachting van het einde.
Toen…
onherstelbaar
je ogen zo afwezig
huilend zonder pijn.
En daarna…
de enorme glazen nacht
jij die levenmoe was,
mijn behoefte te vechten…
Toen…
jouw huid als van sneeuw
en in een lichte afwezigheid
het door jou ingezette bleke einde.

Alles komt terug in de herinnering;
je verdriet en je zwijgen,
je angst en je mysterie.
Alles duikelt in het verleden;
je terugkerende naam…
je twijfel en je vermoeidheid.
Schaduw sterker dan de dood.
Schreeuw verloren in de vergetelheid.
Stap die het gevolg is van een mislukking.
Een in stukken gebroken lied
dat nog steeds een lied is.

Daarna…
de vergetelheid zal komen of niet
en ik zal liegen door te lachen,
ik zal liegen door te huilen.
Onhandig
dansend in de keet
een geest uit het verleden,
misschien om te vergeten.
En daarna
in de stilte van je stem
zal de pijn der eenzaamheid komen
en ik zal schreeuwen om te leven…
alsof ik de herinnering
aan berouw uit de weg ging
om te kunnen sterven.

Alles komt terug in de herinnering;
je verdriet en je zwijgen,
je angst en je mysterie.
Alles duikelt in het verleden;
jouw terugkerende naam…
je twijfel en je vermoeidheid.
Schaduw sterker dan de dood.
Schreeuw verloren in de vergetelheid.
Stap die het gevolg is van een mislukking.
Een in stukken gebroken lied
dat nog steeds een lied is.

Bronnen
www.planet-tango.com/lyrics/despues.htm [link is dood]

Nummer 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *