Jouw borst aan mijn borstkas, twee harten samen kloppend. Jouw kille blik, vast, onbewogen en sereen.
Deze tangowals is van Charlo, na Carlos Gardel de belangrijkste zanger uit de beginjaren van de tango. In tegenstelling tot Gardel heeft hij wél dansbare nummers ingezongen (vooral met Canaro en Lomuto). Charlo was actief in de jaren 1928-1931, dus nog vóór de gouden eeuw van de tango (1935-1955). De tekst schetst een pijnlijke situatie. De tekstzanger droomt van de liefde van de knappe vrouw waarmee hij danst, alleen zijn haar gedachten vooral bij de wáls, en zeer zeker níet bij hem. Dat blijkt meteen al uit de eerste zin: “Op de slepende maat van een wals van Chopin heb ik jou mijn liefde bekend, zonder te zien dat jouw belangstelling meer uitging naar die wals“. Beter wordt niet niet, eerder slechter. De dame in kwestie blijft koud en zielloos. Hopeloze zaak. En dat in zo’n mooie wals.
El viejo vals
Al lánguido compás
de un vals de Chopin,
Mi amor te confesé
Sin ver que más
Llamaba tu interés
aquel vals.
Por eso hoy mi canción
a su mismo compás,
Te llora como un bien
Que ya jamás
Traerá a mi corazón
su vaivén.
Fue como un loco volar de falena
Con giros y vueltas en torno al fanal
Que nos deslumbra y nos llena
De un dulce mareo sutil y fatal…
Juntos mi pecho y tu seno…
Los dos corazones, latiendo a la par,
Fijo, impasible y sereno
¡Tu frío mirar!…¡
Quién me diría que toda
La gloria, de aquella gentil posesión,
Era la efímera coda
Que al vals ponía mi loca ilusión!…
Dócil tu mano en mi mano…
¡Mi brazo oprimiendo tu talle liviano
Y en tanto mi acento
Muriendo en el lento girar
del valsar!…
Falena de salón.
Mi corazón también
Sus alas de ilusión quemó tenaz
Girando en aquel vals de Chopin…
Borracho de pasión y ciego de querer,
Se lanza a tu atracción
Sin ver que más
Que un alma en ti, mujer, hay un vals.
Fue como un loco volar de falena
con giros y vueltas en torno al panal
que nos deslumbra y nos llena
de un dulce mareo sutil y fatal.
Junto a mi pecho tu seno,
los dos corazónes, latiendo a la par,
fijo, impasible y sereno
tu frío mirar.
Quién me diría que toda la gloria
de aquella gentil posesión
era la efímera coda que al vals
se ponía mi loca ilusión.
Dócil tu mano en mi mano,
mi brazo oprimiendo tu talle liviano,
y en tanto mi acento muriendo
en el lento girar
del valsar…
El viejo vals (De oude wals)
Op de slepende maat
van een wals van Chopin
heb ik je mijn liefde bekend
zonder te zien dat
je belangstelling meer uitging
naar de wals zelf.
Vandaar nu mijn lied
in eenzelfde ritme,
dat jou beklaagt als een ding
dat nooit meer
een swing zal geven
aan mijn hart.
Het was als de dwaze vlucht van een mot, draaiend en kerend rond de honingraat,
ons verblindend en vullend met een zoete, subtiele en fatale duizeligheid.
Jouw borst aan mijn borstkas,
twee harten samen kloppend.
Jouw kille blik,
vast, onbewogen en sereen.
Hoe glorieus zo een zacht bezit.
Het was een kortstondig kunststukje
door mijn dwaze verbeelding
opgelegd aan de wals.
Jouw hand gedwee in mijn hand,
mijn arm tegen je slanke taille drukkend,
en tezelfdertijd mijn stem
uitstervend in de langzame cirkels
van de wals…
Mijn hart is ook
een ballroom mot.
Zijn denkbeeldige vleugels koppig verbrand,
draaiend op die wals van Chopin.
Dronken van passie en blind van verlangen,
gaf het zich over aan jouw aantrekking,
zonder te zien, vrouw,
dat jij meer wals in je hebt dan ziel.
Het was als de dwaze vlucht van een mot, draaiend en kerend rond de honingraat,
ons verblindend en vullend met een zoete, subtiele en fatale duizeligheid.
Jouw borst aan mijn borstkas,
twee harten samen kloppend.
Jouw kille blik,
vast, onbewogen en sereen.
Hoe glorieus zo een zacht bezit.
Het was een kortstondig kunststukje
door mijn dwaze verbeelding
opgelegd aan de wals.
Jouw hand dociel in mijn hand,
mijn arm om je slanke taille,
en tezelfdertijd mijn stem
uitstervend in de langzame cirkels
van de wals…
Bronnen
https://lyricstranslate.com/en/el-viejo-vals-old-waltz.html
