Sinds je wegging ben ik altijd dronken, altijd maar dronken ben ik… uit verdriet…
Het doel van de alcohol, van de sterke drank is vaak vergetelheid. Zo ook hier, in de tango El vino triste. De tekstzanger is dusdanig zwaar van slag dat kan niet meer tegen sterke drank kan. Hij is geen echte vent meer, de alcohol maakt hem sentimenteel en huilerig. Desondanks is hij permanent dronken. Praten wil hij niet, hij wil zich alleen maar afzonderen met de fles. Hij excuseert zich voor zijn vrienden, dat hij zijn gevoelens niet kan beheersen. De oorzaak hiervan is uiteraard liefdesverdriet. Details worden niet gegeven, maar hij, de zanger, blijft achter met een bloedende wond in zijn hart, de rest van zijn leven zal hij dit kruis moeten blijven dragen, aldus de tekst.
El vino triste
Dicen los amigos que mi vino es triste,
que no tengo aguante ya para el licor,
que soy un maleta que ya no resiste
de la caña brava ni el macho sabor…
Y es que ya se ha muerto todo lo que existe
y entre copas quiero matar mi rencor…
Siempre estoy borracho desde que te fuiste,
siempre estoy borracho… pero es de dolor…
Amigos,
a todos pido perdón
si amargado y tristón
lagrimeando me ven…
Quiero domar mi emoción
pero aflojo también
como todo varón.
Amigos,
cuando se tiene un pesar
dentro del corazón,
no se puede evitar
que el vino se vuelva pesado
y llorón
como el triste
aletear de mi canción.
Dicen los amigos que no soy el mismo,
que hoy en cuanto bebo me da por no hablar,
por arrinconarme con mi pesimismo
y que hace ya tiempo no me oyen cantar…
Y no saben ellos que no es la bebida
sino que me faltan el aire y la luz,
que en el alma llevo sangrando una herida
y voy por la vida cargando mi cruz…
El vino triste (De droevige dronk)
Mijn vrienden zeggen dat mijn dronk droevig is,
dat ik niet langer tegen sterke drank kan,
dat ik een zwakkeling ben die de mannelijke smaak van alcohol niet meer kan verdragen.
De reden is dat alles wat bestaat vermoord is,
tussen de glazen door wil ik mijn wrok doden…
Sinds je wegging ben ik altijd dronken,
altijd maar dronken ben ik… uit verdriet…
Vrienden,
aan iedereen mijn oprechte excuses,
om mij zo bitter, verdrietig
en huilend te zien…
Ik wil mijn gevoelens beheersen
maar zoals elke man
geef ik er ook aan toe.
Vrienden,
als in je hart
een grote droevenis woont,
kan je niet voorkomen
dat de wijn zwaar wordt
en huilerig,
zoals het droevige
palaver van dit lied.
Mijn vrienden zeggen dat ik niet dezelfde ben
dat zodra ik drink, ik niet praten wil
maar mij afzonder in mijn pessimisme,
ze hebben me lang niet meer horen zingen…
Ze weten niet dat het niet de drank is
maar dat ik de lucht en het licht mis,
dat ik in mijn ziel een bloedende wond draag,
de rest van mijn leven mijn kruis dragend…
Vertaalkwestie
Letterlijk betekent de titel van deze tango “De droeve wijn”. In de eerste regel van het lied komt dit letterlijk terug: mi vino es triste, “mijn wijn is droevig”. Ik heb het nergens kunnen terugvinden, maar volgens mij is dit idioom voor “dronk”. Idioom is per definitie een aantal woorden die een karakteristieke, vaste eenheid vormt waarbij de woorden samen meer of iets anders betekenen dan de losse woorden. Vandaar dat ik vino, wijn, hier vertaald heb met “dronk”.
Bronnen
https://www.letras.com.br/manuel-romero/el-vino-triste
https://www.tangopoetryproject.com/translations/el-vino-triste
