Kom, heb medelijden met mijn pijn, ik ben moe van het huilen, van het lijden en hopen, van het in mezelf praten.
Op deze grijze middag, zo luidt de titel van dit lied. Dat belooft natuurlijk niet veel goeds. En inderdaad, het lied schildert een tranendal van pijnlijk liefdesverdriet in de derde persoon. In de tekst is het een regenachtige middag. In die regen beluistert de zanger de tranen van een geliefde die buiten beeld is. Die geliefde is alleen, voelt zich verlaten en is ten einde raad, zo verklaart ze zelf. In het derde couplet (dat meestal niet gezongen wordt) geeft de zanger toe dat hij fout zat: hij was vertrokken, allang weer bezig met nieuwe liefdes, maar toont zich alsnog bewust van de pijn van de geliefde.
Deze beroemde tango werd in 1941 gecomponeerd door José María Contursi samen met pianist Mariano Mores. Door Contursi werd dit lied als een van zijn beste tango’s beschouwd. Zoals verschillende andere tango’s van Contursi verwijst dit lied naar zijn liefde voor Susana Gricel Viganó, kortweg Gricel (naar de beroemde tango met die naam). Contursi was getrouwd met Alina Zárate met wie hij vier kinderen had, maar hij ontmoette Gricel wiens jeugd en schoonheid hem betoverden. Desondanks keerde hij terug naar zijn huwelijk en liet hij deze romance achter, hoewel de pijn en het berouw voor deze verlating hem zijn hele leven hebben achtervolgd. Na jaren is Contursi weduwe geworden, wordt Gricel verlaten door haar man en dankzij de hulp van Ciriaco Ortiz in 1962 kunnen ze elkaar weer ontmoeten. Ze woonden de rest van hun leven samen. Bron: https://es.wikipedia.org/wiki/En_esta_tarde_gris.
En esta tarde gris
Que ganas de llorar
en esta tarde gris,
en su repiquetear
la lluvia habla de ti.
Remordimiento de saber
que, por mi culpa, nunca,
vida, nunca te vere.
Mis ojos al cerrar
te ven igual que ayer,
temblando al implorar
de nuevo mi querer.
Y hoy es tu voz que vuelve a mi,
en esta tarde gris.
“Ven,” triste me decias,
“que en esta soledad
no puede más el alma mia…
Ven, y apiadate de mi dolor,
que estoy cansada de llorar,
de sufrir y esperar
y de hablar siempre a solas
con mi corazón.
Ven, que te quiero tanto
que si no vienes hoy
voy a quedar ahogada en llanto…
No, no puede ser que siga asi,
con este amor clavado en mi
como una maldición.”
No supe comprender
tu desesperación
y alegre me aleje
en alas de otro amor.
Que solo y triste me encontre
cuando me vi tan lejos
y mi engaño comprobe.
Mis ojos al cerrar
te ven igual que ayer
temblando al implorar
de nuevo mi querer,
y hoy es tu voz que sangra en mi
en esta tarde gris.
En esta tarde gris (Op deze grijze middag)
Wat een drang te willen huilen
op deze grijze middag.
Met zijn repeterende getik
vertelt de regen over jou.
Het spijt me te beseffen
dat, door mijn schuld,
mijn lief, ik je nooit, nooit meer zal zien.
Mijn ogen sluitend
zie ik je als was het gisteren,
bevend en opnieuw
smekend om mijn liefde.
En vandaag komt je stem weer tot mij,
op deze grijze, regenachtige middag.
“Kom”, zei je verdrietig tegen mij,
“ik kan het niet meer aan
in deze eenzaamheid…
Kom, en heb medelijden met mijn pijn,
ik ben moe van het huilen,
van het lijden en hopen
van het in mezelf praten
tegen mijn geliefde.
Kom, ik hou zoveel van jou
dat als je vandaag niet komt
ik in mijn tranen verdrink…
Nee, zo kan het niet doorgaan,
met deze liefde die aan mij genageld is
als een vloek.”
Ik kon het niet begrijpen,
je wanhoop,
vrolijk vertrok ik
op de vleugels van een andere liefde.
Hoe alleen en verdrietig ik was
toen ik mezelf zover weg wist
en besefte dat ik je bedroog.
Mijn ogen sluitend
zie ik je als was het gister
bevend en opnieuw
smekend om mijn liefde.
Vandaag bloedt je stem in mij
op deze grijze, regenachtige middag.
Bronnen
www.planet-tango.com/lyrics/tardegris.htm [link is dood]
https://es.wikipedia.org/wiki/En_esta_tarde_gris
