Esta noche de luna

Esta noche de luna

Acércate a mí y oirás mi corazón
Contento latir como un brujo reloj,
La noche es azul, convida a soñar
El cielo ha encendido su faro mejor.
Si un beso te doy, pecado no ha de ser
Culpable es la noche que incita a querer,
Me tienta el amor, acércate ya
El credo de un sueño, nos redimirá.

Corre, corre, barcarola, por un río de ilusión
Que en el canto de las olas, surgirá mi confesión…

Soy, una estrella en el mar
Que hoy detiene su andar
Para hundirse en tus ojos,
Y en el embrujo
De tus labios muy rojos
Por llegar a tu alma
Mi destino daré…

Soy, una estrella en el mar
Que hoy se pierde al azar
Sin amor ni fortuna
Y en los abismos
De esta noche de luna
Sólo quiero vivir
De rodillas a tus pies
Para amarte y morir…

Acércate a mí y oirás mi corazón
Contento latir como un brujo reloj,
Mi voz te dirá palabras de miel
Que harán en tu pecho, fuego encender.
El canto del mar repite en su rumor
Qué noche de luna, qué noche de amor,
Dichoso de aquel que pueda decir
Yo tengo un cariño, qué dulce es vivir.

Corre, corre barcarola, que la luna se escondió…
Un amor te da la noche y ese amor lo siento yo…

Esta noche de luna  (Deze maanverlichte nacht)

Kom dichterbij en beluister mijn hart
vrolijk bonkend als een behekst klokje.
De nacht is blauw en nodigt uit tot dromen.
De hemel heeft zijn felste baken ontstoken.
Jou een kus te geven is geen zonde. Het is de schuld van de nacht die stimuleert lief te hebben. De liefde verleidt, kom nu dichterbij.
Het geloof in de droom zal ons verlossen.

Ren, ren, klein bootje, de rivier der dromen af.
Dat mijn bekentenis in het lied van de golven moge opdoemen…

Ik ben een ster over de zee
die zijn baan vertraagt
om in je ogen verdrinken.
Mijn lot zou ik opgeven
om in de ban
van je vuurrode lippen,
je ziel te bereiken.

Ik ben een ster over de zee
zonder liefde of fortuin
die de weg is kwijtgeraakt.
En in de afgronden
van deze maanverlichte nacht,
wil ik slechts leven
knielend aan je voeten
om je te beminnen en te sterven.

Kom dichterbij en beluister mijn hart
vrolijk bonkend als een behekst klokje.
Mijn stem zal je honingzoete woorden influisteren die in je ziel een vuur ontvlammen. Het lied van de zee herhaalt zich in zijn geruis. Wat een maannacht, wat een liefdesnacht. Gezegend is hij die kan zeggen ,
ik heb een lief, hoe zoet is het te leven.

Ren, ren, klein bootje, dat de maan verborg…
De nacht gaf je een liefde en deze liefde voel ik…