Indiferencia

Indiferencia

Yo también como todos un día
tenía dinero, amigos y hogar.
Nunca supe que había falsía,
que el mundo sabía también traicionar.

Pero cuando a mi vida tranquila
llegó la primera terrible verdad
busqué apoyo en aquellos que amaba
y crueles me dieron soledad.

Ilusión que viviendo latente
pasó entre la gente y pura siguió;
ilusión, hoy te busco y no estás,
ilusión, no te puedo encontrar.

Mi pasado sucumbe aterido
temblando en el frío de mi vida actual…
Y los años, pasando y pasando,
me están reprochando
porque no hice mal.

[Instrumental]

Si la vida pasó por tu lado
dejando tronchado tu sino y tu fe,
la maldad que truncó tu camino
pondrá en tu destino de amores la sed.

Pero cuando, vencido y cansado,
tu pecho agobiado requiera bondad,
volverá la cabeza la gente
dando indiferente soledad.

Indiferencia (Onverschilligheid)

Ooit had ik, net als iedereen,
geld, vrienden en een thuis.
Nooit heb ik geweten dat bedrog bestond,
dat de wereld verradelijk kon zijn.

Maar toen in mijn rustige leven de eerste bikkelharde waarheid arriveerde,
zocht ik steun bij degenen van wie ik hield
en wreed lieten ze me in de steek.

Mijn ooit zo levendige hoop
verdween tussen de mensen en loste op;
hoop, nu zoek ik jou en jij bent er niet,
hoop, ik kan je niet vinden.

Verdoofd bezwijkt mijn verleden,
bibberend in de kou van mijn huidige leven…
En de jaren die verstrijken
kijken me verwijtend aan
dat ik geen kwaad heb teruggedaan.

[Instrumentaal]

Als het leven aan je voorbij gaat,
je lot en je geloof gebroken achterlatend,
zal het kwaad dat je pad heeft afgekapt
je laten blijven hunkeren naar liefde.

Maar wanneer je gebroken lijf, verslagen en moe, aan goedertierenheid toe is,
dan zullen de mensen hun hoofd omdraaien en je onverschillig alleen achterlaten.