Zij gaf hem, onschuldig en met grote vreugde, de gouden sleutel van haar hart.
Op de tangovloer is La tapera een lekkere, swingende wals met een pompende beat. Je zou daarom denken dat de tekst van dit nummer ook swingt, al dan niet met drama. De tekst valt evenwel op door zijn gewoonheid. De liedinhoud speelt zich af in een landelijke setting. “La tapera” betekent “hutje”, maar dan van het bouwvallige, krakkemikkige soort. Dat hutje staat ergens op een berghelling en daarin leeft een mooi meisje, met dromerige ogen en volle lippen. Op een dag komt daar een onbehouwen vreemdeling langs op een muilezel. Deze gaucho valt op zijn knieën en vraagt haar ten huwelijk. Zij, onder de indruk van zijn vleierij, zegt ja: ze geeft hem de gouden sleutel van haar hart. Het is een verhaaltje van niks, maar wel met een sterke implicatie van liefdesverdriet. Immers, er kwam een stugge, boerse gaucho langs en geen prins. Arm meisje!
Dit nummer kun je in de salon regelmatig horen. Toch is op internet er bar weinig informatie over te vinden. Deze wals is gecomponeerd door Osvaldo Donato, pianist en broer van de beroemde orkestleider Edgardo Donato. Osvaldo speelde eerst in het orkest van zijn broer, totdat het orkest instortte vanwege een liefdescrisis van de drie zangers. Daarna begon Osvaldo voor zichzelf. Andere, door Osvaldo gecomponeerde nummers zijn de milonga’s Sacale punta en Repique del corazon. Zijn bekendste stuk is echter de tango El Huracan, die in meer dan dertig verschillende arrangementen en versies te beluisteren valt. De schepper van de tékst van La Tapera is evenwel onbekend. Misschien een bestaand volksliedje? De wals komt niet voor op de website van Todotango, toch de meest gezaghebbende bron wat tango betreft. Todotango kent wel een nummer van die naam, maar dat is een milónga.
N.B. De 1936-versie van dit nummer met hetzelfde orkest, die met zanger Felix Gutiérrez, heeft een betere geluidskwaliteit en wordt in de salon het meeste gedraaid, maar deze versie uit 1931 bevat alle vier coupletten.
La tapera
Cerquita ´e la senda
Que va al camposanto,
Sobre la ladera
Del cerro, el clamor,
Está la tapera
Que el gaucho respeta,
Como un exponente
De pena y dolor.
Allí vive alegre
Una paisanita,
La de ojos de ensueño
Y labios en flor,
Que ingenua creía
Que las margaritas,
A las campesinas
Les hablan de amor.
Una tarde aciaga
Llegó un forastero,
De altiva presencia
En su redomón,
Se hincó de rodillas
Le dijo: “Te amo,
Con la idolatría
Que amo a mi facón”.
La virgen serrana
Creyó en los fervores,
El palabrerío
Y la adulación,
Y le dio, inocente
Con gran alegría,
La llave dorada
De su corazón.
La tapera (Het hutje)
Vlakbij het pad
dat op de heuvelrug
naar de begraafplaats leidt,
klinken klokken.
Daar staat een bouwvallig hutje,
door de gaucho beschouwd
als exponent
van verdriet en pijn.
Daar leeft
een gelukkig landmeisje
met dromerige ogen
en blozende lippen.
Heel naïef geloofde zij
dat madeliefjes
tot de boerenvrouwen
van liefde spraken.
Op een noodlottige middag
arriveerde een vreemdeling,
met een hooghartig air
op zijn wilde muilezel.
Hij ging op zijn knieën
en zei: “Ik hou van je,
met dezelfde devotie
als die voor mijn gaucho-mes”.
De bergmaagd
geloofde in de vurigheid
van de woordenstroom
en de vleierij.
Zij gaf hem, onschuldig
en met grote vreugde,
de gouden sleutel
van haar hart.
Bronnen
www.hermanotango.com.ar/Letras%20291012/LA%20TAPERA%20vals.htm (link is dood)
http://www.tangolosi.com/2-aprile-osvaldo-donato/
De tekstschrijver van La Tapera is Sergio Sosa [bron: El-recodo, en agadu.org/pmb/opac_css/index.php?lvl=author_see&id=5381]. Hij schreef ook de tekst van “Cafetín Del Barrio Pobre”. Van Sergio Sosa is verder helaas weinig bekend.