Op een dag arriveerde een Argentijn die de kleine Francaise deed zuchten, tussen tango en mate bracht hij haar mee uit Parijs.
Madame Ivonne is het verhaal van een Parijse grisette uit de jaren twintig. Een grisette was een zelfstandige jonge vrouw met lossere zeden, iets tussen minnares en prostituée in, die vaak een verhouding had met een kunstenaar. De naam grisette is afkomstig van de kleur van hun kleding: grijs zoals de kleding van als hun armoedige working-class afkomst. De grisette in dit lied is de koningin van het nachtleven van de bohème, de kunstenaarsscene van Parijs. Zij valt echter als een blok voor een tango-dansende Argentijn die haar meevoert naar Buenos Aires. Daar slijt zij de rest haar leven, niet meer als mademoiselle, maar als madam. De betekenis daarvan laat zich raden, zie ook de volgende link: https://nl.wikipedia.org/wiki/Madam
Madame Ivonne
Ivonne,
yo te conocí allá en el viejo Montmartre,
cuando el cascabel de plata de tu risa
era un refugio para nuestra bohemia
y tu cansancio y tu anemia
no se dibujaban aun detrás de tus ojeras violetas.
Yo te conocí cuando el amor te iluminaba por dentro
y te adoré de lejos, sin que lo supieras
y sin pensar que confesándote este amor
podría haberte salvado.
Te conocí cuando era yo un estudiante de bolsillo flacos
y el París nocturno de entonces
danzaba al espacio en una cascada de luces
el efímero reinado de un nombre,
Mademoiselle Ivonne…
Mamuasel Ivonne era una pebeta
que en el barrio posta de viejo Montmartre,
con su pinta brava de alegre griseta
animó la fiesta de Les Quatre Arts.
Era la papusa del barrio latino
que supo a los puntos del verso inspirar…
Pero fue que un día llego un argentino
y a la francesita la hizo suspirar.
Madame Ivonne,
la Cruz del Sur fue como el sino,
Madame Ivonne,
fue como el sino de tu suerte…
Alondra gris,
tu dolor me conmueve,
tu pena es de nieve…
Madame Ivonne…
Han pasado diez años que zarpó de Francia,
Mamuasel Ivonne hoy solo es Madam…
La que va a ver que todo quedó en la distancia
con ojos muy tristes bebe su champán.
Ya no es la papusa del Barrio Latino,
ya no es la mistonga florcita de lis,
ya nada le queda… Ni aquel argentino
que entre tango y mate la alzó de París
Madame Yvonne
Yvonne,
ik ontmoette je in het oude Montmartre,
toen je kwikzilveren lach
een vluchthaven was voor ons kunstenaars
en de moeheid en de bloedarmoede
zich nog niet onder je ogen
aftekenden.
Ik ontmoette je toen de liefde je van binnenuit deed stralen
en ik aanbad je van verre, zonder dat je het wist
en zonder te bedenken dat ik je had kunnen redden door deze liefde te bekennen.
Ik ontmoette je toen ik een arme student was met lege zakken
en het nachtelijke Parijs van toen
bewoog zich hectisch in een zee van licht
rondom het kortstondige rijk van één naam,
Mademoiselle Yvonne …
Yvonne was een jongedame
die in de hippe buurt van het oude Montmartre,
met de zwierige elegantie van een blijde straatmeid het Bal des Quat’z’Arts animeerde.
Ze was het lekkere ding van Quartier Latin
die de dichters wist te inspireren…
Maar op een dag arriveerde een Argentijn die de kleine Francaise deed zuchten.
Madame Yvonne,
het Zuiderkruis was haar lotsbestemming,
Madame Yvonne,
was als het lot van jouw geluk…
Grijze leeuwerik,
jouw verdriet ontroert mij,
jouw smart is als sneeuw…
Madame Yvonne…
Tien jaren zijn verstreken sinds zij Frankrijk verliet. Vandaag is Mademoiselle Yvonne slechts Madam… die is gaan beseffen dat alles op afstand is gebleven, met trieste ogen drinkt zij haar champagne. Niet langer is zij het lekkere ding van Quartier Latin, niet langer is zij de bevallige leliebloem. Zij heeft niets meer… zelfs niet die Argentijn die haar, tussen tango en mate, meebracht uit Parijs.
Toelichting
De Madame Yvonne uit dit nummer heet hier een griseta te zijn, of in het Frans: een grisette, een zelfstandige jonge vrouw met lossere zeden, iets tussen minnares en prostituée in, die vaak een verhouding had met een kunstenaar. Het grijs van de grijze leeuwerik in de tekst verwijst naar de kleur van de kledij van de grisettes, die was als hun armoedige working-class afkomst: grijs. Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Grisette_(person)
Het Bal des Quat’z’Arts (“Bal der vier kunsten”) was een jaarlijks Parijs bal, het eerste was in 1892, het laatste in 1966. Het evenement werd georganiseerd door Henri Guillaume, architectuurprofessor van de École nationale supérieure des Beaux-Arts die studenten opleidde in de architectuur, schilderkunst, beeldhouwkunst en grafiek. Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Bal_des_Quat%27z%27Arts
Het Zuiderkruis is een sterrenbeeld in de vorm van een kruis dat alleen aan het zuidelijk halfrond te zien is. In dit lied slaat dat natuurlijk op Argentinië, waar Madame Yvonne naar toe verhuist. Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Zuiderkruis_(sterrenbeeld)
Bronnen
https://letrasdetango.wordpress.com/2012/02/15/madame-yvonne/
https://songstranslation.com/carlos-gardel/madame-ivonne/
https://www.translatelyrics.net/en/julio-sosa/madame-ivonne/8795/
