Margarita Gauthier

Ik heb het boeket reeds verwelkte camelia’s meegebracht dat je me die dag aanbood als embleem van je liefde.

Margarita Gauthier is de titel van een tango met een prachtige, weemoedige melodie. Melodie én tekst zijn geïnspireerd op het verhaal van La dame aux camélias van Alexandre Dumas fils. Deze semi-autobiografische roman beschrijft de liefde van Armand Duval voor de aan tuberculose lijdende courtisane Marguerite Gautier. Hij aanbidt haar werkelijk en wenst haar voor zichzelf alleen, het is zijn wens met haar trouwen. Maar zijn vader, bezorgd om een schandaal, verstoot haar, Armand in de waan latend dat zij een andere minnaar heeft. Dan sterft zij en op haar graf wordt zij nog steeds aanbeden door haar Armand.

De muziek van de tango Margarita Gauthier werd in 1935 geschreven door componist Joaquín Mauricio Mora na het zien van een vertoning van de film Camille, een Amerikaanse stomme film uit 1926 die verloren is gegaan. Norma Talmadge deed zowel de hoofdrol als de productie. De film is gebaseerd op de toneelbewerking van La Dame aux Camélias van Alexandre Dumas fils, voor het eerst gepubliceerd in het Frans als roman in 1848 en als toneelstuk in 1852. Het stuk ging in première op 2 februari 1852 in het Théâtre du Vaudeville in Parijs, Frankrijk. Het was meteen een groot succes. Kort daarna zette de Italiaanse componist Giuseppe Verdi het verhaal op muziek in de opera La traviata uit 1853, waarin de vrouwelijke hoofdpersoon Marguerite Gautier (met “gue” en zonder “h”) omgedoopt werd tot Violetta Valéry. Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/The_Lady_of_the_Camellias

Orquesta Horacio Salgán canta Roberto Goyeneche, Margarita Gauthier, 1953/54

Margarita Gauthier

Hoy te evoco emocionado,
mi divina Margarita.
Hoy te añoro en mis recuerdos,
¡oh, mi dulce inspiración!

Soy tu Armando, el que te clama,
mi sedosa muñequita,
El que llora… el que reza,
embargado de emoción.

El idilio que se ha roto me ha robado paz y calma.
Y la muerte ha profanado
la virtud de nuestro amor.
¡Para qué quiero la vida!… si mi alma destrozada
Sufre una angustia suprema…
vive este cruento dolor.

Hoy de hinojos en la tumba
donde descansa tu cuerpo
He brindado el homenaje que mi alma suspiró;
He llevado el ramillete de camelias ya marchitas,
Que aquel día me ofreciste
como emblema de tu amor.

Al ponerlas junto al lecho
donde dormías tranquila,
Una lágrima muy tierna de mis ojos descendió
Y rezando por tu alma, mi divina Margarita,
Un sollozo entrecortado en mi pecho se anidó.

Margarita Gauthier

Vandaag roep ik je ontroerd op,
mijn goddelijke Margarita.
Vandaag verlang ik in mijn herinnering naar jou, oh, zoete inspiratie!

Ik ben jouw Armando, degene die jou,
mijn zijdezachte pop, opeist.
Degene die huilt… degene die bidt,
overweldigd door emotie.

De verbroken idylle heeft me beroofd van rust en kalmte. En de dood heeft de deugd van onze liefde ontheiligd.
Waartoe leven… als mijn verbrijzelde ziel
onder opperste angst lijdt…
deze bloedige pijn moet doorstaan.

Vandaag knielend bij het graf waar jouw lichaam rust heb ik het eerbetoon gebracht waar mijn ziel naar verlangde.
Ik heb het boeket reeds verwelkte camelia’s meegebracht dat je me die dag aanbood
als embleem van je liefde.

Toen ik ze bij het bed legde
waar je vredig sliep, ontglipte mij een tedere traan mijn ogen. En biddend voor jouw ziel, mijn goddelijke Margarita, nestelde een gebroken snik zich in mijn borst.

Bronnen
https://www.tangopoetryproject.com/translations/margarita-gauthier
https://en.wikipedia.org/wiki/Camille_(1926_feature_film)
https://nl.wikipedia.org/wiki/Norma_Talmadge
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Lady_of_the_Camellias




Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *