Vlindertje, meisje uit mijn buurt, ik zoek je in de stad, ik zoek je en kom je niet tegen.
Mariposa is Spaans voor vlinder. Mariposita is vlindertje, en dat is de titel van dit lied. De tekst is prachtig gedragen; de ellende (want dat is het) wordt rustig opgebouwd, stap voor stap. Als je de tekst leest, klinkt het verhaal behoorlijk zwaar en alcoholisch. Maar als je het lied hóórt, klinkt het niet zo zwaar, eerder lieflijk en melancholisch. Het zal om een jeugdliefde gaan, dat is mijn best guess. De zanger (een jongeman dus) zit in het café, een bandoneon speelt en hij verhaalt van zijn liefdesverdriet. De oorzaak hiervan wordt bezongen in het tweede couplet: hij is in het centrum van de stad om zijn meisje te zoeken. Hun relatie is over. Hij is haar kwijt, maar wil haar terug. In het laatste couplet hoopt de tekstzanger zijn Mariposita weer tegen te komen, maar dan moet hij wel veel drinken, veel meer drinken. Arme jongen!
Mariposita
Un bandoneón
con su resuello tristón.
La noche en el cristal
de la copa y del bar
y del tiempo que pasó…
Mi corazón
con su borracha emoción.
Y en otra voz, la voz
de la historia vulgar,
dice mi vulgar dolor…
Mariposita,
muchachita de mi barrio,
te busco por el centro,
te busco y no te encuentro,
siguiendo este calvario
con la cruz del mismo error.
Te busco porque acaso nos
iríamos del brazo…
Vos te equivocaste con tu arrullo
de sedas palpitantes,
y yo con mi barullo
de sueños delirantes,
en un mundo engañador.
¡Volvamos a lo de antes!
¡Dame el brazo y vámonos!
Ni vos ni yo
sabemos cuál se perdió.
Ni dónde el bien, ni el mal,
tuvo un día final
y otro día comenzó…
Yo bebo más
porque esta noche vendrás.
Mi corazón te ve;
pero habrá que beber mucho…
¡pero mucho más!…
Mariposita (Vlindertje)
Een bandoneon
met zijn droevige ademtocht.
De glazen nacht
van het wijnglas en de bar
en van de tijd die verstreek…
Mijn hart
met zijn dronken gevoel.
En een andere stem, de stem
van deze banale geschiedenis
die vertelt van mijn platvoers verdriet…
Vlindertje,
meisje uit mijn buurt,
ik zoek je in het centrum van de stad,
ik zoek je en kom je niet tegen,
ik onderga dit kruis
met de last van die ene fout.
Ik zoek je omdat wie weet
we arm in arm kunnen lopen…
Je had het mis met je
zijdezachte slaapliedjes,
en ik met mijn hijgerige,
koortsige ijldromen
over een wereld van schone schijn.
Laten we teruggaan naar vroeger.
Geef me je arm en laten we gaan.
Noch jij noch ik
weet wat verloren is gegaan.
Noch waar het goed, noch het kwaad,
de ene dag eindigde
en de andere dag begon…
Ik drink door
want vanavond kom je.
Mijn hart ziet je reeds;
maar eerst zal ik moeten drinken…
Heel veel drinken…
Bronnen
https://letrasdetango.wordpress.com/2012/05/12/mariposita/
