Ik hou van haar omdat ik van haar hou en daarom vergeef ik haar. Er is niets erger dan rancuneus en in bitterheid te leven.
De tekst van deze Milonga del novecentos verwijst naar een stukje Argentijnse geschiedenis, namelijk naar het leven tegen het einde van de negentiende eeuw (letterlijk betekent novecentos 900, meer in het algemeen ook de 19e eeuw). De hoofdpersoon lijkt een payador te zijn, een Argentijns liedjeszanger met gaucho-wortels, want hij drukt zich uit in stoere taal die ook in de milonga campera (de milonga van het platteland) gebezigd wordt: hij loopt niet op het trottoir, hij draagt een coole hoed en militaire boots en hij gedijt niet bij de nieuwigheden van de moderne tijd, zoals bijvoorbeeld stenen plaveisel. Desondanks is hij van slag, want zijn lief is vertrokken terwijl hij nog verliefd is. Heel romantisch hoort hij overal haar naam: in het spel van de gitaren, in de straatjes van zijn buurt en in de sterren. Ruimhartig is hij ook, want de tekst besluit met: “Ik hou van haar omdat ik van haar hou en daarom vergeef ik haar. Er is niets erger dan rancuneus en in bitterheid te leven.”
Deze Milonga del novecientos uit 1933 is een vroege milonga urbuna of milonga ciudadana, een stadse, levendige en dansbare versie van de eentonige milonga campera, de milonga van het platteland. Deze trend van de milonga ciudadana werd ingezet met de bekende Milonga sentimental uit 1932 en die, net als deze Milonga del 900 van de hand is van het succesvolle duo Sebastián Piana (muziek) en Homero Manzi (tekst). Zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Milonga
Milonga del novecientos
Me gusta lo desparejo
y no voy por la “vedera“.
Uso funghi a lo “Massera”,
calzo bota militar.
La quise porque la quise
y por eso ando penando,
se me fue ya ni sé cuándo,
ni se cuándo volverá.
Me la nombran las guitarras
cuando dicen su canción.
Las callecitas del barrio
y el filo de mi facón.
Me la nombran las estrellas
y el viento del arrabal.
No sé pa’ qué me la nombran
si no la puedo olvidar.
Soy desconfiao en amores,
y soy confiao en el juego.
Donde me invitan me quedo
y donde sobro también.
Soy del partido de todos
y con todos me la entiendo,
pero váyanlo sabiendo
¡soy hombre de Leandro Alem!
No me gusta el empedrao
ni me doy con lo moderno.
Descanso cuando ando enfermo
y después que me he sanao.
La quiero porque la quiero
y por eso la perdono.
No hay nada peor que un encono
para vivir amarago.
Milonga van de 19e eeuw
Ik hou van onaangepaste dingen
en ik loop naast het trottoir;
Ik draag een Massera-hoed
en militaire laarzen.
Ik hield van haar omdat ik van haar hield
en daarom loop ik gepijnigd rond,
ze verliet me en ik weet niet eens wanneer,
noch weet ik wanneer ze terugkomt.
Wanneer ze hun liedjes spelen,
noemen de gitaren mij haar naam,
net zoals de straatjes in mijn buurt,
en het scherp van mijn mes.
De sterren noemen mij haar naam,
net zoals de wind van de buitenwijken.
Ik weet niet waarom zij dat doen
want vergeten kan ik haar niet…
Ik ben wantrouwend in de liefde,
en heb vertrouwen in het dobbelspel.
Waar ze me uitnodigen blijf ik,
waar ik niet gewenst ben ook.
Ik ben van ieders partij
en ik versta me met iedereen,
maar begrijp me goed,
ik ben een Leandro Alem-man!
Ik hou niet van stenen plaveisel,
ik gedij niet bij het moderne.
Ik rust als ik ziek ben
en als ik hersteld ben ook.
Ik hou van haar omdat ik van haar hou
en daarom vergeef ik haar.
Er is niets erger dan rancuneus
en in bitterheid te leven.
Toelichting
In de tweede regel is “vedera” Lunfardo (straattaal van Buenos Aires) voor acera, dat troittoir betekent. In de regel daarna is funghi of funyi Lunfardo voor hoed (funghi is Italiaans voor paddestoelen, vandaar de associatie met hoed of bolhoed). Massera was ooit een modieus hoedenmerk. Een facón is een Gaucho-mes. Leandro Alem was leider van de Union Civica Radical, een invloedrijke politieke partij in het Argentinië aan het eind van de negentiende eeuw.
Bronnen
https://lyricstranslate.com/en/julio-sosa-milonga-del-900-lyrics.html
https://poesiadegotan.com/2009/05/13/milonga-del-900-1933/
