Ik ben bitter als ik aan je denk en zou mezelf kunnen bedriegen met mijn gretigheid je te vergeven .
Eén grote liefdesklacht, dat is deze No mientas. “Lieg niet”, zo luidt de titel. In de tekst van deze tango beklaagt de tekstdichter zich dat zijn geliefde geliefde hem heeft bedrogen. De liefde waarin hij zich zo veilig waande bleek bedrog, een en al leugens. Het enige dat de dichter wil is dat de geliefde zich voor één keer eerlijk betoont, dat de geliefde voor één keer de waarheid spreekt. Prachtig dubbelzinnig, want wat zou de tekstdichter dan willen horen?
De tango No mientas kennen we in de tangosalon vooral in de uptempo uitvoering van het orkest van Juan D’Arienzo, een opzwepend nummer met een dwingend, pompend ritme. Die versie ontbeert evenwel het refrein van de tekst. Dat refrein komt wel voor in de canción-versie van dit lied, gezongen door Ada Falcón op muziek van het orkest van Francisco Canaro. Beide uitvoeringen zijn uit 1938. De versie van Falcón klinkt evenwel totaal anders: statiger en een stuk minder swingend.
No mientas
Fueron tus palabras la canción de mi esperanza
y en tus tibias manos se durmió mi corazón.
Era tan feliz y fue tan ciega mi confianza,
que jamás la duda vino a mi razón.
Pero hoy solo siento que tus lágrimas me queman
y ese llanto impío que me quiere convencer.
Es la carcajada de tu voz, que me condena
a vivir siempre engañado en tu querer.
¡No mientas!
Que tu boca pecadora
se distingue cuando implora
sus mentiras al jurar.
¡No mientas!
Si en tus ojos he leído
que tu amor ya me he perdido
y es inútil suplicar.
¡Hablame!
La verdad quiero que digas
no se mata con intrigas
de ese modo un corazón
.
¡No mientas!
Que me amargo al contemplarte
y el afán de perdonarte
me podría hacer traición.
Se que si te apiadas de mi vida que agoniza
y en un gesto franco tu interior me dejas ver
hallaré las brasas de mi amor hechas cenizas,
mas nada me importa si así debe ser.
Solo quiero verte con el alma descubierta,
afrontando todo por tener sinceridad
para que al marcharme con mis pobres flores muertas,
lleve al menos de tus labios la verdad.
No mientas (Lieg niet)
Jouw woorden vormden het lied van mijn hoop
en in jouw warme handen kon mijn hart inslapen.
Zo gelukkig en zo blind was mijn vertrouwen,
dat twijfel nooit bij mij in de rede kwam.
Maar vandaag voel ik slechts jouw tranen in mij branden,
die wrede schreeuw die me wil overtuigen.
Je lachende stem veroordeelt me om voor altijd te leven met het bedrog van je liefde.
Lieg niet!
Dat jouw zondige mond
zichtbaar is wanneer hij
vloekend zijn leugens smeekt.
Lieg niet!
Als ik in jouw ogen heb gelezen
dat jouw liefde voor mij reeds verloren is
en het zinloos is om te smeken.
Spreek tegen me!
Ik wil dat je de waarheid vertelt
zo slinks behoort men niet
een hart
te vermoorden.
Lieg niet!
Ik ben bitter als ik aan je denk
en zou mezelf kunnen bedriegen
met mijn gretigheid je te vergeven
.
Ik weet dat als je je embarmt om mijn stervende leven
en me openlijk je binnenste toont, ik de sintels van mijn liefde tot as zal zien verbranden,
maar het kan me niet schelen of het zo moet zijn.
Ik wil je zien met je ziel blootgelegd, alles in oprechtheid onder ogen ziend, zodat wanneer ik met mijn arme dode bloemen vertrek, ik tenminste de waarheid van je lippen meeneem.
Bronnen
https://www.todotango.com/musica/tema/720/No-mientas/
http://www.varotango.com/no-mientas.html
