Ik beef, bang te weten of je aan mijn deur staat, of het jóuw stem is. Laat me geloven dat je de ongedaan gemaakte liefde komt redden.
Oigo tu voz, dat is de titel van deze prachtige tango. In het Nederlands: “Ik hoor je stem”. In deze prachtig gedragen tekst wordt de stem van de voormalig geliefde opgeroepen. De tekstdichter verkeert in een depressie, hij zoekt naar licht in de duisternis en hoort weer de stem van zijn ex-geliefde. In de wind hoort hij haar zijn naam zeggen. “Droom of werkelijkheid”, zo vraagt de tekstdichter zich af, “niets anders dan een delerium”. In het derde, meestal niet gezongen couplet hoopt hij dat zij voor zijn deur staat, maar hij durft niet open te doen. Zijn droom is dood en hij voelt zich ten diepste verloren. Maar ergens blijft in zijn hart de hoop, de hoop dat zijn geliefde hem komt redden, dat zij de liefde wakker komt kussen.
Dit lied wordt gedragen door de prachtige muziek van Mario Canaro, een van de vier muzikale broers Canaro waarvan Francisco de beroemdste was. De klassieke uitvoering van dit nummer is van het orkest van Ricardo Tanturi met de stem van Enrique Campos, de andere is die van Lucio Demare met Raúl Berón. Tanturi’s orkest behoort tot de ritmische school: niet al te ingewikkelde muziek met een stevig ritme. Zanger Alberto Castillo versterkte dat ritmische element. In 1943 verliet Castillo Tanturi’s orkest en werd Enrique Campos zijn opvolger. Campos had een heel ander geluid: rustig en beheerst, maar tegelijkertijd heel lyrisch. Dat maakte Tanturi/Campos tot een geweldige combinatie: ritmisch en lyrisch ineen. In totaal hebben ze in de periode 1943-1946 eenenvijftig tango’s opgenomen
Oigo tu voz
Miedo de morir,
ansia de vivir,
¿sueño o realidad?
Algo quiere ser
un amanecer
en mi soledad…
Cantos que olvidé,
sitios que dejé,
dicha que perdí…
hoy en la emoción
de mi corazón
¡todo vuelve a mí!
Oigo tu voz,
la que mi oído no olvida.
Me trae tu voz
hasta mi pena escondida
la luz y la vida
de un rayo de sol.
Vuelvo a escuchar
el nombre mío en tu acento,
sin descifrar
si es la palabra que siento
mentira del viento,
delirio, no más.
Tiemblo por saber
si en mi puerta estás,
si es tu propia voz;
y no quiero abrir
para no llorar
muerta mi ilusión.
Déjame pensar
que a salvar vendrás
el deshecho amor.
Déjame creer
que eres siempre, al fin,
tú mejor que yo!
Oigo tu voz (Ik hoor je stem)
Angst om te sterven,
verlangen om te leven,
droom of werkelijkheid?
In mijn eenzaamheid
moet ergens
een zonsopgang zijn…
Liedjes die ik vergat,
plaatsen die ik verliet,
geluk dat ik verloor…
Vandaag voel ik
dat het in mijn binnenste
allemaal bij mij terugkomt!
Ik hoor je stem,
de stem die mijn gehoor niet vergeet.
Jouw stem straalt
zonlicht
en leven
in mijn verborgen verdriet.
Ik beluister weer
mijn naam in de buiging van je stem
zonder te ontcijferen
of het het woord dat ik hoor
een leugen van de wind is,
een delirium, niets anders.
Ik beef, bang te weten
of je aan mijn deur staat,
of het jóuw stem is,
en ik wil niet open doen
om niet te hoeven huilen,
mijn droom is dood.
Laat me geloven
dat je de ontbonden liefde
komt redden.
Laat me geloven
dat je uiteindelijk altijd
beter bent dan ik!
Bronnen
https://letrasdetango.wordpress.com/2010/09/06/361/
https://poesiadegotan.com/2009/05/21/oigo-tu-voz-1943/
https://www.eltango.com.ar/letras/oigo-tu-voz-en-ingles/
Joep à Campo, Tango, lied van Buenos Aires, Artscape | Artevista, 2013
