Ze betekende voor mij het geluk omdat ze met haar zoete genegenheid vreugde bracht in mijn sombere leven en daarmee mijn levensangst troostte.
Recuerdo heet deze tangowals, “Herinnering”. De tekst bezingt de herinnering aan een geliefde die is overleden. De overledene was de vrouw van de dichter, zijn geliefde, zijn metgezel. Nu is zij in de hemel en wordt ze danig gemist; ze was zijn troost, zijn hoop en zijn geluk. Erg subtiel is de tekst niet: de dichter verafgoodde zijn geliefde; hij is zonder troost en zijn rouw duurt eeuwig.
De titel van deze wals komt voor in twee varianten: Recuerdo en Recuerdos. De laatste variant is misschien ter onderscheiding van een tango uit 1924 die ook Recuerdo heet en die vooral bekend geworden is door de uitvoering door het orkest van Osvaldo Pugliese uit 1944. Deze tango Recuerdo is een compositie van Pugliese zelf: hij was negentien jaar oud toen hij dit nummer schreef. De 1944-uitvoering van Pugliese is trouwens helemaal in de stijl van Julio De Caro, de godfather van de avantgarde tangomuziek. Deze nam het nummer al in 1926 op. De bekendste versie van de wáls Recuerdo is opgenomen door het orkest van Ricardo Tanturi, in 1941. Om het nog ingewikkelder te maken: een jaar later, in 1942, nam hetzelfde orkest van Tanturi een instrumentale versie op van de tángo Recuerdo.
Recuerdo
Murió mi compañera idolatrada
La mujer que jamás olvidaré,
y que llevo en el alma reflejada
como tiene en su seno la alborada
la estrella del callado amanecer.
En la noche callada y misteriosa
su recuerdo me invade el corazón,
y su nombre dulcísimo rebosa
de mis labios temblando de emoción.
Ella fue la esperanza de mi vida,
mi consuelo, mi dicha y mi sentir,
la adorada mujer que no se olvida
y que se lleva en el alma hasta morir.
Yo la amaba con ciega idolatría
ella fue la ventura para mí
porque puso en mí vida tan sombría
con su dulce cariño, la alegría
que consuela la angustia del vivir.
En la noche callada y misteriosa
para llevarla al suspirado cielo,
a bajado un ángel del Señor,
ella se fue y mi vida sin consuelo.
Lloro por siempre jamás, su eterno duelo
¡Oh cruel destino en dónde está mi amor!
Recuerdo (Herinnering)
Mijn verafgode metgezel overleed,
de vrouw die ik nooit zal vergeten
en die ik in mijn ziel weerspiegeld draag
zoals het ochtendgloren de ster van de stille dageraad in haar hart meedraagt.
In de stille en mysterieuze nacht
dringt de herinnering aan haar mijn hart binnen
en haar liefste naam stroomt trillend van vervoering over mijn lippen.
Zij was de hoop van mijn leven,
mijn troost, mijn geluk en mijn gevoelen,
de aanbeden vrouw die je niet vergeet
en die je in je ziel meedraagt tot je sterft.
Ik hield van haar met blinde verafgoding,
ze betekende voor mij het geluk
omdat ze met haar zoete genegenheid
in mijn sombere leven
vreugde
bracht
waarmee ze mijn levensangst troostte.
In de stille en mysterieuze nacht
kwam een engel des Heeren naar beneden om haar mee te nemen naar de smachtende hemel,
ze is vertrokken en mijn leven zonder troost.
Ik huil voor eeuwig en altijd, eeuwige rouw!
O wreed lot, waar is mijn liefde!
Bronnen
https://www.tangopoetryproject.com/translations/recuerdo
https://www.todotango.com/musica/tema/1995/Recuerdos/
