Romance de barrio

Romance de barrio

Primero, la cita lejana de abril—
tu oscuro balcón, tu antiguo jardín.
Más tarde las cartas de pulso febril—
mintiendo que no, jurando que sí.

Romance de barrio tu amor y mi amor,
primero un querer, después un dolor—
por culpas que nunca tuvimos,
por culpas que debimos sufrir los dos.

Hoy vivirás
despreciándome, tal vez sin pensar
que lamento al no poderte tener
el dolor de no saber olvidar.

Hoy estarás
como nunca lejos mío,
lejos de tanto llorar.

Fue porque sí,
que el despecho te cegó como a mí,
sin mirar que en el rencor del adiós
castigabas con crueldad tu corazón.

Fue porque sí
que de pronto no supimos pensar
que es más fácil renegar y partir
que vivir sin olvidar…

Ceniza del tiempo la cita de abril,
tu oscuro balcón, tu antiguo jardín,
las cartas trazadas con mano febril,
mintiendo que no, jurando que sí.

Retornan vencidas tu voz y mi voz
trayendo al volver con tonos de horror,
las culpas que nunca tuvimos
las culpas que debimos pagar los dos.

Romance de barrio  (Een buurtliefde)

Eerst, dat ene afspraakje in april—
jouw donkere balkon, je ouderwetse tuin.
Veel later de koortsige brievenstroom—
liegend van nee, bezwerend van ja.

Buurtliefde, jouw liefde en mijn liefde,
eerst het verlangen, daarna de pijn—
vanwege fouten die niet de onze waren,
fouten waardoor we beiden moesten lijden.

Nu leef je
mij verachtend, wellicht zonder weet van
mijn spijt dat ik je niet kan behouden,
de pijn van niet weten te vergeten.

Nu ben je
verder dan ooit van mijn zijde,
ver van mijn tranendal.

Ja, het was omdat
je verblind was net als ik,
zonder te zien dat in de bitterheid van het afscheid je je eigen hart wreed pijnigde.

Ja, het was omdat
we opeens niet meer wisten te geloven
dat het makkelijker is te ontkennen en op te breken dan te leven zonder te vergeten…

Niets resteert van het afspraakje in april,
jouw donkere balkon, jouw oude tuin,
met koortsige hand geschreven brieven,
liegend van nee, bezwerend van ja.

Jouw stem en de mijne geven zich gewonnen, keren terug, tonen van afschuw meebrengend, de fouten die nooit de onze waren, fouten waarvoor we beiden moesten boeten.