Sinsabor

De realiteit van je wreedheid onder ogen ziend, vervloekte ik het licht in je ogen dat me verblindde.

Het leed dat liefde heet, daarover gaat de tekst van dit lied. Zo vrolijk als de muziek van Donato is, zo bitter is de tekst die voelt als één grote jammerklacht. Spijt als haren op zijn hoofd, dat heeft de tekstdichter van de liefde waar hij om smeekte. De geliefde toonde zich koud en gevoelloos, was streng en bracht slechts kwaad. Het enige wat de tekstdichter zoekt is rust, hij voelt nog steeds de last van de loodzware ketens die hem omgordden toe hij om de liefde smeekte. Met dit lied probeert de dichter zijn weerzin, zijn afkeer (sinsabor) te laten zakken. Weerzin waartegen? Niet tegen de geliefde, maar tegen de eigen gevoelens, zo stel ik me voor.

Edgardo Donata, cantan Lita Morales y Horacio Lagos, Sinsabor, 1939

Sinsabor

Llevando mi pesar como un maldicion
sin rumbo fui, buscando de olvidar el fuego de ese amor que te implore
y alla en la soledad del desamparo cruel tratando de olvidarte recorde
con la ansiedad febril
del dia que te di todo mi ser, y al ver la realidad de toda tu crueldad
yo maldeci la luz de tu mirar, en que me encandile,
llevado en mi ansiedad de amar

Besos impregnados de amargura,
tuve de tu boca en su frialdad,
tu alma no sintio mi fiel ternura
y me brindo con su rigor, maldad
Quiero disipar toda mi pena,
busco de calmar mi sinsabor,
siento inaguantable esta cadena
que me ceñi al implorar tu amor

Sinsabor  (Weerzin)

Mijn spijt dragend als een vloek
ging ik doelloos rond, pogend het vuur van de liefde te vergeten die ik jou smeekte
en daar in de eenzaamheid van de wrede hulpeloosheid, jou proberend te vergeten,
herinner ik me met koortsige angst
de dag waarop ik je mijn hele wezen gaf, en de realiteit van al je wreedheid onder ogen ziend
vervloekte ik het licht in je ogen dat me verblindde,
meegesleept in mijn zenuwen om lief te hebben.

In bitterheid gedrenkte kussen
ontving ik uit jouw koude mond,
jouw ziel voelde niet mijn trouwe tederheid
en bracht me met zijn strengheid, kwaad.
Ik wil mijn verdriet laten zakken,
ik probeer mijn weerzin te kalmeren,
ik voel de ondraaglijke ketens
die ik droeg toen ik om je liefde smeekte.

Bronnen
https://letrasdetango.wordpress.com/2010/09/05/285/

Nummer 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *