Je bent de stoutmoedigste onder de stoutmoedigen, je bent mister “Wervelwind”.
Ventarrón betekent heftige wind, een wervelwind, een tornado (‘viento’ is wind). De titel slaat op de hoofdpersoon van dit lied: een tangodanser die in zijn tijd een wervelwind was, maar die nu hij oud is een beklagenswaardig type geworden is. Ooit was hij de stoutmoedigste onder de stoutmoedigen, een held, heerser over de dansvloer. Hij verliet Pompeya (een wijk in Buenos Aires) om zijn geluk in de rest van de wereld te beproeven. Maar eenmaal teruggekeerd kent niemand hem meer, is hij alleen, halfziek en bedroefd. Als hij een gepeperde tango hoort, rest hem niet meer dan terug te denken aan zijn glorieuze verleden.
Ventarrón
Por tu fama, por tu estampa
Sos el malevo mentado del hampa,
Sos el mas taura entre todos los tauras,
Sos el mismo “Ventarrón”.
Quien te iguala por tu rango
En las canyengues quebradas del tango
En la conquista de los corazones
Si llega la ocasión.
Entre el malevaje
“Ventarrón” a vos te llaman,
“Ventarrón” por tu coraje,
Por tus hazañas todos te aclaman
Y a pesar de todo
“Ventarrón” dejo Pompeya.
Y se fue tras de la estrella
Que su destino le señalo
Muchos años han pasado
Y sus guapezas y sus berrentines.
Los fue dejando por los cafetines
Como un castigo de Dios,
Solo y triste, casi enfermo
Con sus derrotas mordiéndole el alma
Volvió el malevo buscando su fama
Que otro ya conquistó.
Ya no sos el mismo
“Ventarrón” de aquellos tiempos
Sos cartón para el amigo
Y para el maula un pobre cristo
Y al sentir un tango
Compadrón y retobado
Recordás de aquel pasado,
Las glorias guapas del “Ventarrón”.
Ventarrón (Wervelwind)
Je hebt het imago, je hebt de faam een beroemde gangster uit de onderwereld te zijn, je bent de stoutmoedigste onder de stoutmoedigen, je bent mister “Wervelwind”.
Niemand is jouw gelijke
in de quebrada-passen van de tango,
of als je de gelegenheid krijgt
voor het veroveren van een dameshart.
Daar komt de held.
“Wervelwind” noemen ze jou,
“Wervelwind” vanwege je moed,
vanwege je daden waar iedereen je om roemt.
En toch, ondanks alles,
verliet “Wervelwind” Pompeya.
Hij ging op zoek naar het geluk
dat zijn lot hem aanwees.
Vele jaren zijn voorbij gegaan,
zijn goede looks en zijn drive
liet hij achter in de cafetaria’s,
als een straf van God.
Alleen en bedroefd, halfziek,
zijn nederlagen verbijtend in zijn ziel,
keert de schurk terug om de roem te zoeken
die een ander reeds veroverd heeft!
Je bent niet langer die ene “Wervelwind” van lang geleden; je bent het mikpunt van de spot van je vrienden, voor de lafhartigen ben je een zielige Jezusfiguur.
En als je een tango hoort,
een prikkelende, uitnodigende tango, herinner jij je jouw verleden: de glorieuze avonturen van mister “Wervelwind”!
Bronnen
https://tangodecoder.wordpress.com/2013/08/05/song-lyric-ventarron-1-2/
