Verdemar

Ik mis je, je bent er niet meer, Verdemar. Het licht in je pupillen is uitgedoofd.

De titel van deze tango, Verdemar, betekent “Groen van de zee” oftewel “Zeegroen”. Dat “Zeegroen” is een koosnaam voor de geliefde. Een beetje een vreemde koosnaam, maar blijkbaar heeft de geliefde in kwestie groene ogen. Verder geen zee in dit lied, alleen maar kou en kilte. De geliefde is verkleumd tot op het bot en de liefde in haar is tot het nulpunt gedaald. Het licht in haar pupillen is uitgedoofd. De tekstdichter herinnert zich gelukkige dagen waarin hij opbloeide onder hun liefde, maar die liefde is niet meer. Hij is daardoor helemaal de weg kwijt. Hij hoopt alleen nog maar dat zij ooit nog eens terugkeert.

Verdemar is een klaagzang van wanhoop. Deze tango uit 1943 is een van de meest trieste en hartverscheurende klassieke stukken uit de gouden eeuw van de tango. Klassiek – en tegelijkertijd een van de meest mysterieuze. Verdemar, de aquagroenblauwe tint van zeewater is een zeer ongebruikelijke bijnaam voor een meisje. José Maria Contursi, de tekstschrijver van dit lied is bekend van zijn tango ‘Gricel’ en het waargebeurde verhaal waarop het gebaseerd is. José “Katunga” Contursi werd verliefd op een jong meisje genaamd Gricel, hoewel hij al getrouwd was en een gezin had. Vele jaren later in zijn leven, na de dood van zijn vrouw en Gricel’s scheiding met haar man, kwam hij en “zijn” Gricel weer samen en trouwden ze. Er werd gezegd (naar verluidt door Contursi zelf) dat hij bijna dertig jaar lang tango na tango schreef geïnspireerd door zijn Gricel. Verdemar is met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid een van die tango’s, want in een andere Contursi-tango, Sombras nada más, zijn de ogen van de geliefde zeeblauw. Bron: https://www.adamtully.com/single-post/2017/04/10/tango-singalong

De componist van dit lied is Carlos Di Sarli aka El Señor del Tango. In Buenos Aires stond hij ook bekend onder zijn wrede bijnaam El Tuerto (“Eenoog”). Door zijn tijdgenoten werd hij beschouwd als een yeta, een jynx, omdat zijn donkere zonnebril zijn ene nog overgebleven oog verborg. Het andere oog verloor hij door een geweerongeluk in zijn jeugd. Intrigerend genoeg is Verdemar opgedragen aan zijn goede vriend en vooraanstaand oogarts, Dr. Ernesto Bernasconi Cramer. De tekst heeft het over pupillen in plaats van het meer gebruikelijke “ogen”. Is dit een aanwijzing? Verwijst de witte weg die door de zoekende geest wordt gevolgd naar Bahia Blanca (Witte Baai), de geboorteplaats van Di Sarli? Bahia Blanca, een instrumentale tango, is ook de titel van een van Di Sarli’s beroemdste composities. Bron: http://riowang.blogspot.com/2011/10/mystery-of-verdemar_30.html

Orquesta Carlos Di Sarli canta Roberto Rufino, Verdemar, 1943

Verdemar

Verdemar… Verdemar…
Se llenaron de silencio tus pupilas.
Te perdí, Verdemar.
Tus manos amarillas, tus labios sin color
y el frío de la noche sobre tu corazón.
Faltas tú, ya no estás,
se apagaron tus pupilas, Verdemar.

Te encontré sin pensarlo y alegré mis días,
olvidando la angustia de las horas mías.
Pero luego la vida se ensañó contigo
y en tus labios mis besos se morían de frío.
Y ahora… ¿qué rumbo tomaré?
Caminos sin aurora me pierden otra vez.

Volverás, Verdemar…
Es el alma que presiente tu retorno.
Llegarás, llegarás…
Por un camino blanco tu espíritu vendrá
buscando mi cansancio y aquí me encontrarás.
Faltas tú… Ya no estás…
Se apagaron tus pupilas, Verdemar.

Verdemar (Zeegroen)

Verdemar… Verdemar…
Je pupillen waren gevuld met stilte.
Ik ben je kwijtgeraakt, Verdemar.
Je geelverkleumde handen, je kleurloze lippen
en de nachtkilte over je hart.
Ik mis je, je bent er niet meer,
het licht in je pupillen is uitgedoofd, Verdemar.

Ik heb je spontaan ontmoet en mijn dagen fleurden op, ik vergat mijn levensangst. Maar toen keerde het leven zich tegen jou en op je lippen stierven mijn kussen van de kou.
En nu… Welke richting zal ik nemen? Opnieuw raak ik verdwaald in wegen zonder dageraad.

Je zult terugkeren, Verdemar…
Het is mijn ziel die jouw terugkeer voorvoelt.
Je zult komen, je zult aankomen…
Op zoek naar mijn vermoeidheid zal jouw geest langs een witte weg terugkeren en je zult me hier vinden. Ik mis je… Je bent er niet meer…
Het licht in jouw pupillen is gedoofd, Verdemar.

Bronnen
www.planet-tango.com/lyrics/verdemar.htm (dode link)
https://poesiadegotan.com/2011/10/27/verdemar-1943/




Nummer 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *