Ik kwam alleen om je te zien, om jou te zien, meer niet.
Een ontmoeting van twee gewezen geliefden, dat is het onderwerp van deze tango “Vieja amiga”. In de tekst gaat de tekstdichter op bezoek gaat bij zijn voormalig geliefde. Het vuur van de liefde brandt bij hem nog hevig, maar de liefde is onmogelijk, dat weet hij ook. Díe tweespalt, daarover gaat dit lied. Hij wil haar zien, haar kussen, maar hij weet dat hij haar gaat achterlaten, waarmee hij voor zijn gevoel ook zijn levensgeluk bij haar achterlaat.
De tekstschrijver van deze tango was Jose Maria Contursi. Zijn vader Pascual Contursi schreef de tango Mi noche triste. De stijl van Jose Maria is heel anders is dan die van zijn vader. Bijna al zijn poëtische werk is opgedragen aan zijn geliefde Gricel — bijna allemaal indrukwekkende teksten met grote diepgang.
Het verhaal is als volgt. De zussen Nelly en Gori Omar kwamen vanuit Guaminí naar Buenos Aires voor een interview op radio Stentor. Susana Gricel Viganó had met haar ouders in Guaminí gewoond en was een vriendin van de Omars, maar was met haar gezin naar Córdoba verhuisd. Dit weerhield Nelly en Gori er niet van om Gricel te bellen en haar uit te nodigen om met hen te reizen. Ze accepteerde graag. Daar zouden ze de zoon van Pascual Contursi ontmoeten, omroeper, radiopresentator met een grote schare van luisteraars. Lang, elegant, knap. Contursi was 24 jaar oud, getrouwd en had een dochter. Gricel was vijftien.
Zij herinnerde het zich aldus: “De zusters Omar nodigden me uit voor een evenement in Buenos Aires bij radio Stentor. De presentator was de zoon van Pascual Contursi. Zo stond hij bekend, hoewel hij later onder zijn eigen naam bekend werd. Met José María heb ik een vriendschap opgebouwd die toen liefde werd. Daarom heb ik mijn verblijf in Buenos Aires verlengd. We hielden de relatie tot ongeveer 1940 in stand. Vanwege de zaken des levens gingen we uit elkaar: hij bleef in Buenos Aires en ik keerde terug naar Capilla del Monte”.
In Capilla del Monte zou Gricel verschillende schoonheidswedstrijden winnen, trouwen, een dochter krijgen en uiteindelijk weer scheiden. Contursi aka Katunga zou vier kinderen krijgen, waarvan drie meisjes; het jongetje zou vroeg sterven. Jarenlang zou hij in tangoliederen heftig om die scheiding rouwen. Met Pedro Laurenz creërde hij in 1938 de hit: Vieja amiga. In 1941 toonde hij zijn gebroken hart in de tango En esta tarde gris en met de tango Gricel maakt hij in 1942 zijn verdriet zelfs wereldkundig. Het zijn nummers die allemaal instant hits werden. De pijn van liefdesverdriet, van afstand, angst en ongeluk worden gedecanteerd tot melancholie omgezet in tangoverzen.
Bij deze een lijst: Pena de amor, Cada vez que me recuerdes, Desagravio, Mi tango triste, Cristal, Esta noche de copas, Que nunca lo sepa, Otra vez, Sin lágrimas, Esclavo, Frío, Cosas olvidadas, Como me puse a llorar, Desagravio, Más allá, La noche que te fuiste, Como aquella princesa, Sombras nada más, Tu piel de jazmín, Es mejor perdonar, Angustia, Solo tú, Claveles blancos, Despojos, Para qué, Jamás vendrás a mí, Tú, Verdemar, Evocándote, Culpable, La lluvia y yo, En la capilla, Has de volver un día, Sin esperanza, Lluvia sobre el mar, Manos vacías, Y la perdí, Han pasado tantos años, Cosas pequeñas, Entre la lluvia, Otra vez.
Vele jaren later vertelde Ciriaco Ortiz in Córdoba tegen Gricel dat het met Katunga slecht ging, dat hij weduwnaar geworden was en zijn toevlucht tot de alcohol had gezocht. Ze pakte haar koffer, nam de bus in Córdoba en ging hem opzoeken in Buenos Aires om hem naar haar geboortegrond in Capilla del Monte te brengen. Daar kwamen ze definitief tot elkaar. Ze trouwden: hij was 56 jaar oud en zij 47. Historisch gezien is het resultaat van deze liefdesgeschiedenis een hele reeks prachtige tango’s die het verhaal van hun liefde en de wendingen ervan onthullen: iets magisch en iets ongewoons.
Bron: http://tangosalbardo.blogspot.com/2020/10/los-tangos-que-le-debemos-gricel.html
Vieja amiga
¿ves? he tratado inútilmente
De alejarme y olvidar…
Hoy que hay arrugas en mi frente
Siento más la soledad…
Tal vez, al notarme avejentado,
Pensarás que vengo a verte
Porque estoy desesperado…
¡no! ya los años me enseñaron
A templar mi corazón…
No he venido a suplicarte
Ni un poquito de cariño
Ni a que expliques tu silencio,
Tus mentiras o tu olvido…
No es posible, vieja amiga,
Nuestras vidas acercar…
Solo vine para verte,
Para verte, nada más…
Ya poco falta para irme
Con mi cruz a otro rincón…
Sé que al dejarte voy a hundirme
En la desesperación.
¿será la emoción de mi partida,
Que quisiera darte un beso
Aunque deje en él mi vida?
¡es que tus lágrimas me invitan
A besarte y a llorar!
No he venido a suplicarte
Ni un poquito de cariño
Ni a que expliques tu silencio,
Tus mentiras o tu olvido…
No es posible, vieja amiga,
Nuestras vidas acercar…
Ya me voy… y aquí te dejo
Toda mi felicidad…
Vieja amiga (Dierbare vriendin)
Weet je, tevergeefs heb ik geprobeerd
om afstand te nemen en te vergeten…
Nu dat er rimpels op mijn voorhoofd staan
voel ik de eenzaamheid des te meer…
Misschien, omdat ik mijn leeftijd voel,
zul je denken dat ik naar je toe ben gekomen
omdat ik wanhopig ben…
Nee, de jaren hebben me geleerd
mijn hartstocht te temperen…
Ik ben niet gekomen om je te smeken,
zelfs geen beetje genegenheid,
noch opdat je je zwijgen, je leugens
of je vergeetachtigheid verklaart…
Het is niet mogelijk, dierbare vriendin,
om onze levens dichter bij elkaar te brengen…
Ik kwam alleen om je te zien,
om jou te zien, meer niet…
Het duurt niet lang of ik vertrek
met mijn noodlot naar een andere stek…
Ik weet dat als ik je verlaat,
ik in wanhoop zal wegzinken.
Is het de emotie van mijn vertrek,
dat ik je een kus zou willen geven,
zelfs als ik daarin mijn leven achterlaat?
Jouw tranen nodigen me uit
om je te kussen en te huilen!
Ik ben niet gekomen om je te smeken,
zelfs niet om een beetje genegenheid,
noch opdat je je zwijgen, je leugens
of je vergeetachtigheid verklaart…
Het is niet mogelijk, dierbare vriendin,
om onze levens dichter bij elkaar te brengen…
Ik vertrek… en ik laat bij deze
al mijn geluk bij je achter…
Bronnen
https://www.letras.com/jose-maria-contursi/799181/
