Je bent nu mijn kwelling niet meer, je bent niet mijn waanzin, ik wil je liefde niet.
Een vette smartlap, dat is deze tango getiteld: Y te parece todavia. Deze titel betekent “Denk je nog steeds?”, wat een halve zin is uit de tekst. De volledige zin is: “Denk je nog steeds dat ik je kan vergeven?”. De tekst van deze tango is een regelrechte aanklacht van de ex-geliefde die rampen veroorzaakte, die de hoop bedierf, die bedroog. Die graag had dat alle ellende met vergiffenis bedekt kon worden, maar de hoofdpersoon van de tekst is er helemaal klaar mee: “Voor de rest van mijn leven zul jij een wond zijn, dat is alles. Vergiffenis: nooit!”. De liefde is over, de kwelling is voorbij.
De tango Y te parece todavia stamt uit 1959. De tekst is van de hand van Abel Aznar, een tekstdichter die meer bekende tango’s op zijn naam heeft staan. De meeste gaan over liefde en bedrog, dus het smartlappengehalte is hoog. Bekende titels zijn: Y mientes todavia en Y todavia te quiero (beide uitgevoerd door Pugliese) en De que podemos hablar (uitgevoerd door Di Sarli). Y te parece todavía is een belangrijke tango in Aznars repertoire. Het is een goed geschreven tango waarvan de hoofdpersoon volgens de meeste tanguero’s een vrouw is, hoewel er in de tekst geen verwijzing is naar de sexe van het personage. Het refrein is een tangoklassieker: “Denk je nog steeds dat ik je kan vergeven? Voor de rest van mijn leven zul je een wond zijn, maar iets anders, nooit!” De hoofdpersoon vergeeft niet en, zoals een oude milonguero ooit zei: “Dat onvermogen om te vergeven is wat de tango een vrouwelijk karakter geeft.” Bron: https://www.todotango.com/english/artists/biography/632/Abel-Aznar/
Y te parece todavia
Te importó destrozarme la vida
y arrastrar mi esperanza al espanto.
Te importó que se hundieran en llanto,
mi amor y mis sueños. ¿No es cierto que no?
Te importó que grité de rodillas,
no me hagas sufrir de este modo.
Y querés que me olvide de todo,
cerrando mis ojos a tanto dolor.
Vos me has hecho mucho daño,
te adoraba y me mentías.
¡Pero tanto, tanto daño,
todo, todo el que podías!
¿Te parece todavía
que te puedo perdonar?
Vos serás como una herida
para el resto de mi vida,
pero otra cosa, ¡jamás!
Si era yo quien te hubiese mentido,
quien te hubiera llenado de agravios.
Con la pura verdad en tus labios,
no es cierto que harías, lo mismo que yo.
Te callás porque se lo que digo,
porque puedo gritar lo que siento,
porque ahora no sos mi tormento,
no sos mi locura, ni quiero tu amor.
Y te parece todavia (Geloof je nog steeds?)
Je wilde mijn leven vernietigen,
mijn hoop meesleuren in gruwel.
Je wilde dat mijn liefde en mijn dromen
in tranen verdronken, nietwaar?
Je wilde dat ik je op mijn knieën smeekte,
laat me niet zo lijden.
En je wilt dat ik alles vergeet,
mijn ogen sluit voor zoveel pijn.
Je hebt me zoveel pijn gedaan,
ik aanbad je en jij loog tegen mij.
Maar zóveel, zóveel pijn,
zóveel als je kon!
Geloof je nog steeds
dat ik je kan vergeven?
Voor de rest van mijn leven
zul je een wond zijn,
maar iets anders, nooit!
Als ik het was die je tegen je loog,
die je met grieven zou hebben gevuld,
met de zuivere waarheid op je lippen,
zou je niet hetzelfde zou doen als ik.
Je zwijgt omdat ik weet wat ik zeg,
omdat ik kan uitschreeuwen wat ik voel,
omdat je nu mijn kwelling niet meer bent,
je bent mijn gekte niet, ik wil je liefde niet.
Bronnen
https://es.wikipedia.org/wiki/Y_te_parece_todav%C3%ADa
