Waarom schreeuw ik niet dat alles een leugen is, dat jouw liefde een leugen is. Waarom heb ik je liefde nodig, als ik daarin slechts martelaarschap vind en pijn?
Ik houd nog steeds van jou, zo luidt de titel van het liefdesverdriet-lied: “Y todavía te quiero“. Dat klinkt veelbelovend, maar dat is het niet. De beschreven liefde is niet wederzijds. De geliefde toont geen liefde, sterker nog: de geliefde liegt, liegt nogmaals en blijft liegen. De minnaar put zich uit, vraagt zich af waarom dit door moet gaan, zijn martelaarschap en pijn. Wát melodrama, één die past bij de tijd waarin deze tango geschreven is (1956). Ik heb de indruk dat uit deze periode veel tango’s komen waarin ofwel suikerzoete liefde beschreven wordt òf, als tegenhanger, ongedifferentieerd melodramatisch liefdesverdriet. Suikerzwart drama dus, waarin je lekker kan zwelgen.
Y todavía te quiero
Cada vez que te tengo en mis brazos,
que miro tus ojos, que escucho tu voz,
y que pienso en mi vida en pedazos
el pago de todo lo que hago por vos,
me pregunto: ¿Por qué no termino
con tanta amargura, con tanto dolor?…
Si a tu lado no tengo destino…
¿Por qué no me arranco del pecho este amor?
¿Por qué…
si mentís una vez,
si mentís otra vez
y volvés a mentir?…
¿Por qué…
yo te vuelvo a abrazar,
yo te vuelvo a besar
aunque me hagas sufrir?
Yo sé
que es tu amor una herida,
que es la cruz de mi vida,
y mi perdición…
¿Por qué
me atormento por vos
y mi angustia por vos
es peor cada vez?…
¿Y por qué,
con el alma en pedazos,
me abrazo a tus brazos,
si no me querés?
Yo no puedo vivir como vivo…
Lo sé, lo comprendo con toda razón,
si a tu lado tan sólo recibo
la amarga caricia de tu compasión…
Sin embargo… ¿Por qué yo no grito
que es toda mentira, mentira tu amor
y por qué de tu amor necesito,
si en él sólo encuentro martirio y dolor?
Y todavía te quiero (Ik hou nog steeds van jou)
Elke keer dat ik je in mijn armen houd,
dat ik in je ogen kijk, je stem hoor,
en dat ik besef dat mijn leven in stukken ligt
– de rekening voor alles wat ik voor je deed –
vraag ik me af: Waarom beëindig ik niet
deze bitterheid, deze pijn?
Als ik aan je zijde geen toekomst heb…
waarom ruk ik deze liefde dan niet uit mijn borst?
Waarom…
als je eenmaal liegt,
als je nóg een keer liegt
en dóórgaat met liegen…?
Waarom…
omhels ik jou dan weer,
kus ik je weer
zelfs als je me laat lijden?
Ik weet
dat jouw liefde een wond is,
het is mijn kruis
en mijn ondergang.
Waarom
kwel ik mezelf voor jou
en is mijn angst voor jou
elke keer weer erger?
En waarom
werp ik me met mijn gebroken ziel
in jouw armen,
als je niet van me houdt?
Ik kan niet leven zoals ik leef…
Ik weet, ik begrijp terecht
dat ik zo eenzaam aan jouw zijde op de bittere liefkozing van je mededogen kan rekenen.
Maar toch… Waarom schreeuw ik niet dat alles een leugen is, dat jouw liefde een leugen is.
Waarom heb ik je liefde nodig,
als ik daarin slechts martelaarschap vind en pijn?
Bronnen
https://letrasdetango.wordpress.com/2012/03/16/y-todavia-te-quiero/
https://lyricstranslate.com/en/y-todav%C3%ADa-te-quiero-and-i-still-love-you.html
