Vlinder die, toen ze de zon wilde bereiken,
alleen
het licht van een spotlight vond!
Droevige tango, deze Bajo el cono azul. Letterlijk betekent de titel “Onder de blauwe kegel”. In de tekst van deze tango is deze kegel een lichtkegel, een spotlight. In het midden van de blauwe spotlight danst Suzú. Ooit danste zij in Parijs: twintig jaar was ze, ze werd verliefd en bedrogen. Daarna belandde ze in Buenos Aires (waarschijnlijk via een Argentijnse lover, maar daarover zegt de tekst zegt niets). Aldaar danst ze, ouder en wijzer, weer in de spotlights. Vanaf een tafeltje aan de zijkant wordt ze bewonderd door de tekstdichter. Ooit was hij verliefd op haar, maar die liefde bleef onbeantwoord. Dus kijkt de eenzame tekstdichter naar de in de liefde teleurgestelde Suzú, die in de spotlights eenzaam haar rondjes blijft draaien.
De uitvoering van Alfredo De Angelis van Bajo el cono azul heeft, net als Como se muere de amor, een prachtige gesproken inleiding, een glosa, van Nestor Rodi. In Nederlandse vertaling: “Vanaf mijn tafel bekijk ik de dans uit mijn herinnering: Parijs met zijn grootsheid waarin mijn verlangens verdrinken, en degene van wie je hield draag je mee als kruis, dans die nog droeviger is onder de blauwe spotlight…“
Volledige vertaling