Minimalistische uitvoering van de milonga Campo Fuera in de etalage van restaurant El Buzón (de “postbus”) de Pompeya (een wijk in Buenos Aires). Wat je er ook op kunt aanmerken (bijvoorbeeld het beroerde geluid), Hernan Fernandez heeft een prachtige stem. De verlegen ogende gitarist is Adrián Lacruz. De heren zijn dus niet, zoals ik eerst dacht, broers. Leuk detail: na het eerste refrein is de zanger eventjes de tekst kwijt, de gitarist helpt hem weer op weg. Helemaal op het eind komt de lang uitgestelde view op het inwendige van het restaurant, met het etende (!) publiek. Heerlijk!
Ik weet dat, om te kunnen vergeten, er geen ander lot is dan de hekken te openen en naar de open velden te galopperen.
Campo afuera is een milonga, een tangolied in een uptempo ritme in tweekwartsmaat (in tegenstelling tot de vierkwartsmaat van de tango). Preciezer, dit is een milonga campera, een milonga van het platteland. Het ritme daarvan is iets monotoner dan dat van de latere milonga ciudadana, de milonga van de stad. Net als bijna alle tangoliederen gaat de inhoud van dit lied over liefdesverdriet. Maar is dit geval is de setting, heel passend, die van het platteland: de tekst gaat over velden, oogsten, hekken en galopperen. De liefde is voorbij en om te vergeten vertrekt de tekstzanger naar ‘de open velden‘, naar de campo afuera.
Tijd voor milonga. Locatie is salon Canning, we schrijven mei 2016. Barbara Ferreyra en Exequiel Relmuan interpreteren Campo Afuera. Deze dansers hebben een eigen, aparte stijl, ze dansen anders dan anders: smeuïger, meer legato dan hoe de milonga gewoonlijk gedanst wordt. Ze zien er ook apart uit, een beetje camp, spooky. Het zal ermee te maken hebben dat ze ook de tango escenario beoefenen, een dramatische tangovorm uitgevoerd in theatersetting, iets heel anders dan de sociale dans van de salons. Desalniettemin dansen ze hier, heel lichtvoetig, een mooie combinatie van milonga lisa (in de tel) en milonga traspié (kleine versnellingen). De muziek, een milonga campera, is van Orquesta Rodolfo Biagi, de zanger is Theófilo Ibáñez.