Het tangolied in muziek, tekst en dans
Dit nummer wordt hieronder vertoond in achtereenvolgens muziek, tekst en dans.
| Muziek | Gerardo Matos Rodríguez |
| Tekst | Enrique Cadícamo |
| Jaar | 1927 |
| Tango.info | https://tango.info/T0370007785 |
| El Recodo | https://www.el-recodo.com/music?S=Che+papusa+o%C3%AD |
| Todotango | https://www.todotango.com/musica/tema/59/Che-papusa-oi/ |
Abel Noya is een beginnende tangozanger uit Córdoba, een stad zo’n 700 km ten noordoosten van Buenos Aires. Het filmpje is uit 2013. Voor zover ik kan zien, is dit zijn eerste en enigste professionele videoclip. Misschien niet genoeg emplooi voor tangozangers in een stad als Córdoba? Met 1,3 miljoen inwoners is dat toch de tweede stad van Argentinië. Mooie, donkere stem heeft die Noya. Het nummer dat hij hier uitvoert, Che papusa oí, gaat over een knappe jongedame die de harten van alle jongemannen op hol brengt. Ook hier dus. Alleen de muziek kan ik niet thuisbrengen, het orkest mist. Is dit soms ingezongen op bestaande muziek?
Nu word je meegesleept in de maalstroom van je luxe omgeving,
maar ik ben benieuwd hoe het je morgen vergaat.
Hé schoonheid, luister, zo luidt de titel van deze tango uit 1928. De tekst gaat over de vergankelijkheid van de schoonheid. Het onderwerp van deze tango is een danseresje afkomstig uit de onderklasse die zich omhoog probeert te werken met dure kleertjes, glitterende juwelen en met sjieke auto’s. Met een duur accent, met haar schoonheid en haar jeugd, en die op de dansvloer daarmee alle mannen betovert. Ze wordt toegesproken door de tekstzanger, die achter het goud en de glitter haar bange hartje voelt kloppen en die haar waarschuwt voor de dag van morgen. De tekst loopt over van lunfardo, het Argentijnse slang van de achterbuurten. Bij het vertalen maak ik dankbaar gebruik van het Dictionario Lunfardo van de onvolprezen website Todotango.com.
Volledige vertalingEspacio Cultural de las Madres de Plaza de Mayo, Buenos Aires 2014: Yuyú Herrera en Soledad Nani interpreteren Che papusa oí. Mooi gedanst, beetje in canyengue-stijl, de stijl uit de jaren twintig van de vorige eeuw. Soledad Nani is een dame die veel optreedt als leider. Vrouwen dansen anders dan mannen, zachter. Maar los daarvan ben ik aIs leider behoorlijk jaloers op haar leiderschapschapskwaliteiten: haar variatie, haar dynamiek, maar vooral haar souplesse. De instrumentale muziek uit 1927 (!) is van Orquesta Típica Victor.