Tangonummer: Confesión

Licht van mijn leven!… Ik was een mislukking en in mijn val probeerde ik je niet mee te slepen omdat ik zoveel van je hield.

Prachtige tango, deze Confesión, oftwel “Bekentenis”. De schokkende tekst is de bekentenis van een ex-minnaar die zichzelf niet waardig genoeg acht voor zijn geliefde. Hij zet haar, de geliefde, op een voetstuk: hij is een mislukkeling, maar zij straalt, zij is de koningin. Om haar te redden van een vergeefse toekomst met hem laat hij haar vallen. Hij doet haar pijn, mishandelt haar, met als enig doel dat zij hem gaat haten, dat was zijn manier om haar te redden. Een liefdesverklaring en liefdesafscheid ineen, dat is de vreselijke spagaat van deze tangotekst.

De première van Confesión was op 16 oktober 1930, toen Tania, de levenspartner van Enrique Santos Discépolo, het opvoerde in het Maipo-theater. Ze zong ook de tango’s Cartas de amor en Pan, maar de eerste tango kreeg het meeste applaus. Datzelfde jaar werd Confesión opgenomen door het orkest van Pedro Maffia met Francisco Fiorentino voor Columbia Records en later door andere artiesten.

Voor Manuel Adet is deze tango: “het best vertelde verhaal, het meest Discépolo en het meest verschrikkelijke, het heeft een religieuze en tegelijkertijd lyrische reminiscentie. Discépolo spreekt tot zichzelf. Of tot zijn lezers. Wij zijn zijn vertrouwelingen. De teksten van de tango zijn verschrikkelijk en mooi. Het personage is geen held; hij is een anti-held, dat wil zeggen iemand die zijn grootsheid onthult omdat hij zichzelf uit “zuiver geweten” opoffert om haar geluk mogelijk te maken. Discépolo gaat niet naar de mis, hij biecht niet bij de priester, maar hij heeft zojuist zijn meest christelijke gedicht geschreven.”

Guillermo Del Zotto stelt dat in Confesión: “er onderdelen in de compositie zijn die het op een onbereikbaar hoog podium plaatsen. De tango spreekt over iemand die zichzelf gehaat maakt door de vrouw van wie hij het meest houdt. Hij slaat haar om haar te redden van zijn eigen ondergang. Een jaar later ziet hij haar “mooi as de zon” en is hij blij voor degene die zo van haar kan genieten omdat hij haar verdient. Hij vertelt een verhaal als een perfect sprookje. De tekst gaat rond in cirkels, als een eeuwige slotscène van een gedenkwaardige film: iemand doet iets voor een ander en zorgt er dan voor dat diegene er nooit achter komt. Zo wordt de toeschouwer/lezer medeplichtige van dit grote offer.” Bron: https://es.wikipedia.org/wiki/Confesi%C3%B3n_(tango)

Volledige vertaling