De liefde die bloeide, voerde mijn ziel de geur van een romantische boomgaard.
Dit lied, de tango La melodia del Corazón, stroomt over van liefde. Voor de verandering nu eens geen liefdesverdriet, maar liefde in de volle zon, levenslust, romantische boomgaarden en goddelijke vrede. In het begin van het eerste couplet is de tekstdichter nog op zoek, maar in de rest van het lied heeft hij de liefde van zijn leven gevonden, de engelachtige gelaatstrekken van zijn geliefde beheersen vanaf dat moment zijn leven. Zijn hart springt op, juigt en zingt een triomfantelijke melodie: de melodie van zijn hart.
De muziek van deze La melodia del corazón is een up-tempo bewerking van Chopin’s Étude Op. 10, nr. 3, vaak aangeduid met Tristesse (Verdriet) of L’Adieu (Het afscheid). Chopin geloofde zelf dat dit de mooiste melodie was die hij ooit geschreven had. Hoewel deze etude soms wordt aangeduid met de namen “Tristesse” (Verdriet) of “Afscheid (L’Adieu)”, was dit niet de naam gegeven door Chopin, maar eerder door zijn critici. De gedenkwaardige eenvoud van het thema heeft ertoe geleid dat het op grote schaal in verschillende media wordt gebruikt. Het werd beroemd door tal van populaire arrangementen, waaronder dus deze romantische tango-versie. Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/%C3%89tude_Op.10,_No._3(Chopin)
Volledige vertaling