November 2021, een buitenoptreden in Buenos Aires. Het drukke kruispunt van Calle Corrientes met Avenida Callao is in beslag genomen door een podium met daarop het Orquesta Típica Sans Souci. Het orkest, vernoemd naar een instrumentaal nummer van Miguel Caló, speelt in de stijl van deze orkestleider en ze spelen hier ook tango van hem: Lluvia de abril. De zanger met de warrige haardos is Chino Laborde. Behalve bij dit orkest zingt Chino Laborde ook bij het Orquesta Fernández Fierro.
Calle Corrientes is een van de belangrijkste verkeersaders van de Buenos Aires. De straat is nauw verbonden met de tango en het identiteitsgevoel van de bewoners, de porteño’s. De straat ontleent zijn naam aan een van de provincies van Argentinië, net zoals de parallelle lanen Santa Fe, Córdoba en San Juan. Calle Corrientes strekt zich uit over negenenzestig blokken van de stad. Het autoverkeer loopt van west naar oost. Lijn B van de metro van Buenos Aires loopt het grootste deel van de lengte onder de straat door. De Asociación Amigos de la Calle Corrientes is een werkgroep die zich inzet voor de stedenbouwkundige planning van de straat. Op veertig straathoeken hebben ze gedenkplaten geplaatst met de voorname figuren uit de geschiedenis van de tango. Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Avenida_Corrientes
Hoe karig was het om van hoop te dromen, als een dag ná de regen de illusie al weer weg was.
De prachtige, weemoedige muziek van dit lied suggereert een sombere stemming. Aprilregen, zo luidt de titel: Lluvia de abril. In Argentinië is het in april alleen geen lente, maar herfst. Voor Argentijnen klinkt “Lluvia de abril” dus als herfstregen. De tekst verhaalt van een verliefdheid die met de (nog warme?) aprilregen kwam opzetten. De regen was een zoet slaapliedje om bij weg te dromen, om verliefd te worden. Toen de regen opdroogde, verschrompelde ook de verliefdheid. De tekstzanger droomt tevergeefs van de handen van de geliefde, van haar stem. Wat rest is een snijdende pijn, van het verdriet, van een afscheid dat fataal was.
Deze video toont een lesdemonstratie van Sebastián Achaval en Roxana Suarez. Plaats en tijd: Athene, 2013. De tango die ze interpreteren is Lluvia de abril, uitgevoerd door het orkest van Miguel Caló met de stem van Raúl Iriarte. Het is een leuke opgave om uit te zoeken waar de les over ging – ik denk iets met americana’s. Prachtig gedanst met veel muzikaliteit. Naar mijn mening dansen Sebastián en Roxana in hun les-demo’s mooier dan in hun formele optredens: natuurlijker en meer ontspannen.