Het tangolied in muziek, tekst en dans
Dit nummer wordt hieronder vertoond in achtereenvolgens muziek, tekst en dans.
| Muziek | Carlos Marcucci |
| Tekst | Manuel Meaños |
| Jaar | 1926? |
| Tango.info | https://tango.info/Z0000018571 |
| El Recodo | https://www.el-recodo.com/music?S=mi+dolor |
| Todotango | https://www.todotango.com/musica/tema/434/Mi-dolor/ |
Mei 2019, Milaan. We zijn in de milonga Cristal, gehuisvest in de zalen van Spirit de Milan. Het Solo Tango Orchestra speelt met gelegenheidszanger Walter “El Chino” Laborde de tango “Mi dolor”. Solo Tango Orchestra is een Russisch kwartet dat over de wereld trekt en op festivals speelt. Chino Laborde (1972) komt uit Argentinië. Zijn bijnaam “El Chino” dankt hij aan zijn licht-Chinese trekken. Hij is vaste zanger van het Orquesta Fernández Fierro. Daarnaast zingt hij ook bij het Sans Souci Orchestra en heeft hij een CD gemaakt met gitarist Diego Kvitko. El Chino ook acteur, vooral in tango-gerelateerde films en hij zingt als hobby in een rockband. Bron: https://www.todotango.com/english/artists/biography/1220/Walter-Laborde/
De inspiratie voor het hier dynamisch gespeelde Mi Dolor is de uitvoering van het orkest van Juan D’Arienzo uit 1972. Het origineel is van het orkest van Carlos Marcucci uit 1930 (met Roberto Diaz). In tangosalons is de instrumentale versie van Alfredo De Angelis uit 1957 het meest bekend. Het bijzondere van de versie van D’Arienzo uit 1972 is dat die zo dansbaar is, terwijl die opgenomen is in een tijd dat er allang niet meer gedanst werd; in 1972 was de tango als sociaal dansfenomeen in Argentinië al zo’n vijftien jaar overleden. Juan D’Arienzo was een echte diehard: tot één jaar voor zijn dood in 1976 ging hij door met opnemen. Grofweg de helft van zijn bijna zesduizend opnamen stamt uit de (dans)periode 1935-1955, de andere helft is uit de non-dansperiode daarná.
Opnieuw lijd ik omdat ik geliefd ben en vandaag, net als toen, ben ik een slaaf van jouw liefde.
Prachtige tango uit 1926: Mi dolor. De muzikale tekst kent stevige ritmische coupletten en een melodieus refrein met heerlijke uithalen. De tekstdichter lijdt aan een verliefdheid die hij achter zich probeert te laten. In verre landen gaat hij op zoek naar vergetelheid en dat lukt zowaar, mede dankzij nieuwe liefjes. Totdat hij opnieuw de geliefde tegenkomt en als een blok voor haar valt. Opnieuw is hij, net als toen, een slaaf van haar hart: “un esclavo de tu corazón“.
De tekst van deze tango werd in 1943 door tekstschrijver Manuel Meaños herschreven, vanwege de door het militaire regime opgelegde censuur. Lunfardo (het slang van Buenos Aires) was verboden, evenals elke verwijzing naar dronkenschap of uitdrukkingen die immoreel of negatief voor de taal of het land konden worden beschouwd. Een aantal liedregels werd aangepast en één “immoreel” couplet viel zelfs helemaal weg. De gecensureerde tekst komt voor in Domingo Federico’s uitvoering uit 1947 (met Oscar Larocca). Bron: https://es.wikipedia.org/wiki/Mi_dolor
Volledige vertalingSpetterende, wervelende show, deze uitvoering van de tango Mi Dolor door Jimena Hoeffner en Fernanco Carrasco in Club Atlético Huracán, Parque Patricios, Buenos Aires. Grappig contrast in de aankleding: de witte tafelkleedjes en de smetteloos geklede dansers versus het publiek op de banken en de sportvloer. Zou het ook een beetje naar sporthal/oud zweet ruiken? Jimena Hoeffner en Fernanco Carrasco zijn niet de geringsten: in 2013 waren ze drievoudig hoofdstedelijke kampioen, in tango, wals én milonga. Hier is het een jaar later, mei 2014. De muziek die speelt is van het orkest van Juan D’Arienzo, de stem is van Osvaldo Ramos.