Over de hele wereld trok ik en uiteindelijk kwam ik erachter dat er geen land is zoals het mijne!
Goede tekst, deze milonga. Het is een feestelijke, overtuigde lofzang op het eigen land. De kracht en overtuiging ervan voelt als het clublied van een voetbalsupporter. “Geen land is zo mooi als het mijne”, zingt de tekstdichter, “al moest ik eerst de hele wereld over trekken om daarachter te komen. De vrouwen van hier zijn mooier dan elders. Zing met me mee: er is geen land zoals het mijne!”
Deze milonga, in de uitvoering van Canaro of van Lomuto, is een milonga ciudadana, een stedelijke, dansbare versie van de milonga. Maar de tekst van deze milonga, met zijn vele herhalingen, voelt nog een beetje als de oorspronkelijke milonga campera: de milonga van het veld, van de payadores, de gaucho-troubadours die soms als een soort rappers met elkaar in duel gingen. Of dit vrolijke filmpje een goed voorbeeld is van een milonga campera weet ik niet, maar ik vind het leuk om naar te kijken.
Volledige vertaling