En tussen neut en neut herinner ik me haar meer en meer.
Haast je niet, witkopje, zo luidt de titel van de prachtige tango No te apures cara blanca. De tekst is er een van berusting gedrenkt in alcohol. De hoofdpersoon spreekt zijn paard toe dat een witte bles heeft, vandaar het witkopje (“Carablanca”). Het paard hoeft zich niet te haasten, want er is niemand die op zijn baasje wacht. De voerman toont zich eenzaam en verlaten, een mislukkeling in de liefde die zijn toevlucht zoekt in de drank. Nochtans blijft hij dromen van de oorspronkelijke ontmoeting, van de kortstondige vreugde van het gelukkig zijn.
Volledige vertaling