Een liefde en een anjer, voor het knoopsgat, voor de liefde. De anjer toverde een illusie, mijn rode hart werd doorboord.
De tekst van Pregonera gaat over een herinnering aan Parijs, aan een knappe straatverkoopster die bloemen verkoopt. Zij prijst de bloemen van de liefde aan, anjers en rozen. De tekstdichter koopt een bloem, valt voor het meisje en haar lach. Maar zij is al weer verder, op weg naar volgende klanten. De dichter blijft achter. Zijn droom valt in duigen, hem rest slechts een paar dode bloemen en een mooie herinnering.
Het Spaanse woord pregón verwees oorspronkelijk naar een mondelinge proclamatie in middeleeuwse stijl die werd afgeleverd op het centrale plein (Oyez, oyez, oyez! oftewel “Hoort, hoort, in opdracht van Zijne Majesteit de Koning”, etc). De pregonero was de stadsomroeper die deze teksten afleverde. Aan het begin van de 20e eeuw in Buenos Aires werd deze term gebruikt voor de straatventers die met luide kreten hun waren probeerden te verkopen in de buurten. In Cuba vormen de pregonera’s een toeristische attractie, zie dit leuke filmpje.
Volledige vertaling