Ik wil je nog een keer zien, om mijn doodangst weg te nemen. Stil in een hoekje, zal ik dan rustig kunnen sterven!
Eén grote bezwering, dat is dit liefdesverdrietlied. De liedzanger is hopeloos alleen. Zijn geliefde is vertrokken, hij is in gesprek met zijn herinneringen. Zijn hoofd is koortsig, zijn verstand verbrandt zonder dat hij haar kan vergeten. Alle coupletten beginnen met de titel van dit lied: Quiero verte una vez más, “Ik wil je nog een keer zien”. Ik wil je nog een keer zien, om diep in je ogen te kunnen kijken. Ik wil je nog een keer zien, om mijn doodsangst weg te nemen. Ik wil je nog een keer zien, om stil in een hoekje rustig te kunnen sterven. Werkelijk peilloos verdriet.
De muziek van deze tango werd in 1930 gecomponeerd door Mario Canaro tijdens zijn verblijf in Parijs. Vanwege de traditionele kleding die ze tijdens hun optredens droegen, noemde hij deze Viejo gaucho. Zijn broer Rafael nam het lied in Frankrijk op met de stem van Luis Scanlon. Toen José Maria Contursi in 1939 de tango Viejo gaucho hoorde, bezorgde de muziek hem een enorm gevoel van droefenis. Daarop schreef hij de verzen van Quiero verte una vez más. Contursi gaf de tekst aan Francisco Canaro om door te geven aan zijn broer Mario, die zich in Brussel ophield. De tango Viejo Gaucho oftewel Quiero verte una vez más is veelvuldig opgenomen, onder andere door Libertad Lamarque in de film Otra primavera uit 1950. In de salon zul je hem vooral horen in de versie van het orkest van Miguel Caló (met Alberto Podestá) of dat van Rodolfo Biagi (met Jorge Ortiz). Mario Canaro, de jongste van de Canaro-broers, was ook de auteur van de tango’s Oigo tu voz, Recuerdos de París en El cielo y tú.
Dit smartelijke liefdesverdrietlied is een van de puzzelstukjes in het ongelooflijke liefdesverhaal van José María Contursi en Gricel. In 1939, het jaar van Quiero verte una vez más, was José Maria “Katunga” Contursi zwaar verliefd op Gricel (Susana Gricel Viganó). Hij ontmoette haar in 1934, toen ze naar Buenos Aires reisde met de zussen Nelly en Gori Omar. De charismatische omroeper en dichter was op dat moment 23 jaar oud, het mooie blonde meisje pas 14. Hij was echter al getrouwd met zijn toenmalige vriendin Alina Zárate, met wie hij vier kinderen zou krijgen. Gricel trouwde, na het winnen van verschillende schoonheidswedstrijden, op haar beurt in Córdoba met ene Jorge Camba. Katunga en Gricel zien elkaar in die jaren een paar keer, het leven drijft hen uit elkaar. Contursi huilt als gevolg daarvan zijn hart uit op papier en schrijft de ene na de andere prachtige tango: Quiero verte una vez más, Cada vez que me recuerdes, Al verla pasar, Garras, Si de mí te has olvidado, Tabaco, Mi tango triste, Tu piel de jazmín, Cristal, Sin lágrimas, Esta noche de copas, Lluvia sobre el mar, Y la perdí, Vieja amiga, Tú, Por calles muertas, Sombras nada más, Claveles blancos, Un alma buena. Pas veel en veel later, Contursi is dan weduwnaar en Gricel is gescheiden, weten de geliefden elkaar te vinden en worden ze alsnog samen gelukkig. Dat gebeurt in 1962. Contursi overlijdt tien jaar later. Gricel zal hem nog 22 jaar overleven, zij overlijdt op 25 juli 1994. Bron: http://tangosalbardo.blogspot.com/2013/11/quiero-verte-una-vez-mas.html
Volledige vertaling