Tangonummer: Recuerdo

Ze betekende voor mij het geluk
 omdat ze met haar zoete genegenheid vreugde
 bracht in mijn sombere leven
 en daarmee mijn levensangst troostte.

Recuerdo heet deze tangowals, “Herinnering”. De tekst bezingt de herinnering aan een geliefde die is overleden. De overledene was de vrouw van de dichter, zijn geliefde, zijn metgezel. Nu is zij in de hemel en wordt ze danig gemist; ze was zijn troost, zijn hoop en zijn geluk. Erg subtiel is de tekst niet: de dichter verafgoodde zijn geliefde; hij is zonder troost en zijn rouw duurt eeuwig.

De titel van deze wals komt voor in twee varianten: Recuerdo en Recuerdos. De laatste variant is misschien ter onderscheiding van een tango uit 1924 die ook Recuerdo heet en die vooral bekend geworden is door de uitvoering door het orkest van Osvaldo Pugliese uit 1944. Deze tango Recuerdo is een compositie van Pugliese zelf: hij was negentien jaar oud toen hij dit nummer schreef. De 1944-uitvoering van Pugliese is trouwens helemaal in de stijl van Julio De Caro, de godfather van de avantgarde tangomuziek. Deze nam het nummer al in 1926 op. De bekendste versie van de wáls Recuerdo is opgenomen door het orkest van Ricardo Tanturi, in 1941. Om het nog ingewikkelder te maken: een jaar later, in 1942, nam hetzelfde orkest van Tanturi een instrumentale versie op van de tángo Recuerdo.

Volledige vertaling