Het tangolied in muziek, tekst en dans
Dit nummer wordt hieronder vertoond in achtereenvolgens muziek, tekst en dans.
| Muziek | Guillermo Barbieri |
| Tekst | José Rial |
| Jaar | 1923 |
| Tango.info | https://tango.info/T0370026111 |
| El Recodo | https://www.el-recodo.com/music?lang=nl&S=Rosa+de+oto%C3%B1o |
| Todotango | https://www.todotango.com/musica/tema/671/Rosa-de-otono-Rosas-de-otono/ |
Carlos Gardel zingt in wat mogelijk de eerste videoclip is uit de geschiedenis van de mensheid. Deze scene komt uit de korte muziekfilm Rosas de otoño (1931), Gardel zingt het gelijknamige lied. De dialoog aan het begin is te vinden op de Spaantalige Wikipedia-site van de film. De man die Gardel aanspreekt is de fameuze orkestleider Francisco Canaro.
Canaro: Hallo Carlos, hoe gaat het?
Gardel: Zoals altijd, vriend, gaan we door met het verdedigen van onze taal, onze gebruiken en onze liederen met behulp van de Argentijnse geluidsfilm.
C: Van mijn kant zal ik je met mijn orkest begeleiden en ik zal het onmogelijke doen zodat onze liederen blijven zegevieren over de hele wereld.
G: Oké, kameraad, pakken we de strijd op?
C: Laten we beginnen, laat de bel rinkelen.
G: Ok, aan de slag!
PS. De dialoog bevat nogal wat moeilijk te vertalen idioom. Aan het eind zegt Gardel: Listo el pollo, nomás! Letterlijk betekent dat “Geen gemaar, de kip is klaar.”
Mijn gelaatsuitdrukking toont dat ik ‘s nachts bijna niet slaap. Ik slaap bijna niet, weet je waarom?
Rosas de otoño, dat zijn herfstrozen. Dit lied gaat over liefde met een treurig randje. De tekst begint mooi en zoet, vol van liefdesovertuiging. Maar gaandeweg blijkt dat geloof toch steeds meer een droom, een wensdroom van een liefdeszieke die droomt dat de ander van hem houdt. De dichter vindt alleen rust in de muziek, wanneer hij zijn vingers naar de snaren brengt om bijvoorbeeld dit lied te spelen. Zo gaat dit klaaglied uiteindelijk ook over het lied zelf.
Volledige vertalingFebruari 2017, Marcos Pereira & Florencia Borgnia dansen Rosas de Otoño, een walsje. Prachtig energiek gedanst, lekker soepel, precies zoals je een walsje moet dansen: blij, vrolijk en met een doorgaande, neverending cadans. De locatie is ergens in New York, zo te horen aan het commentaar na afloop. De aftiteling meldt inderdaad “Argentine tango lovers of LI (Long Island)”. De dansers, Marcos en Florencia, zijn evenwel afkomstig uit Buenos Aires. De muziek is van het orkest van Carlos Di Sarli, de zang is van Alberto Podestá.