En in het voorbijgaan brengt de zachte lucht verre echo’s die onophoudelijk jouw naam noemen.
De tekst van Todo te nombra zet de lezer op het verkeerde been. Op het eerste gezicht lijkt deze tango over liefde te gaan. De dichter van het lied stroomt over van verliefdheid, de naam van de geliefde is werkelijk overal: “van de hoge branding van de zee tot aan de schaduw in de vallei, die mij heimelijk van jouw liefde spreekt”. En: “de vogels zingen jouw naam en ook wanneer de dag valt, noemt hij jouw naam”. “Alles noemt jouw naam”, zo luidt de titel in het Nederlands. Het venijn zit in de (meestal niet gezongen) staart van dit lied, want daar slaat de twijfel toe: “Hoe kun je mij vergeten, terwijl ik alleen maar aan jou denk; hoe kun je me genegenheid ontzeggen, terwijl ik jouw ziel in me draag?” De liefde lijkt eenzijdig en het eigenlijke onderwerp van deze tango lijkt toch onbeantwoorde liefde te zijn.
Volledige vertaling