In de stilte weerklonk jouw stem, je lieve stem, ver weg en verloren, jouw bevoren, bleke stem.
De tangowals Tu pálida voz is, ook al is het een wals, een lied vol van liefdesverdriet. De tekst gaat over een afscheid dat definitief is. “Jouw bleke stem”, zo luidt de titel. Die bleke stem zei “Tot ziens, tot ziens”. De stem was oorspronkelijk een lieve, maar klinkt bij het afscheid door onderdrukte emotie bleek en ijskoud. De tekstdichter is kapot van verdriet en maakt zich wijs dat de geliefde terugkomt: “Ik hoor je stappen op het pad, ik hoor je stem mijn naam roepen”. Tegelijkertijd weet de dichter ook dat deze gedachten nutteloos zijn, want: “Nooit… nooit zul je terugkeren”.
Volledige vertaling