Oscar Ferrari – Tu piel de jazmin

Oscar Ferrari zingt Tu piel de jazmin, op gitaar begeleid door Anibal Arias. Een intieme uitvoering van een intiem lied voor een immense zaal: Teatro Colón, Buenos Aires, het concertgebouw van Zuid-Amerika. Oscar Ferrari (1924-2008) was een bekende Argentijnse tangozanger. Klein van stuk, maar een prachtige tenor. Hij heeft in de jaren vijftig nog kort gezongen bij het orkest van Osvaldo Pugliese, daarna bij dat van José Basso. Deze video-opname is, voor zover ik kan zien, onderdeel van Café de los Maestros, een documentaire uit 2006 gewijd aan de oude maestro’s uit de tijd van de heropleving van de tango na het herstel van de democratie in 1983. 

Tu piel de jazmín

In de verschrikkelijke marteling van mijn donkere nachten hoor ik je stem, raak ik je huid aan, jouw zijdezachte huid!

Schrijnend liefdesverdriet, daarover handelt de tango “Tu piel de jazmín”. In de tekst praat de tekstdichter tegen zijn geliefde. Hij vertrok, liet haar alleen achter en nu heeft hij spijt. Hij mist haar vreselijk: haar stem, haar lacht, haar zijdezachte huid. Het spookt in zijn hoofd. Hij heeft alles kapot gemaakt, met name haar dromen en nu kan hij nergens meer aan denken. Dat is zijn lijdensweg, een niet-aflatende boetedoening voor zijn gemaakte fouten.

Dit lied gaat over een bestaande liefdesgeschiedenis, die tussen de tekstschrijver van dit lied, José Maria Contursi en Susan Gricel Viganó, kortweg Gricel. Dit paar ontmoette elkaar in 1935. Hun liefde ontvlamde in 1938, maar Contursi koos niet veel later toch voor zijn huwelijk. Daarna schreef hij de ene na de andere tango over “zijn” Gricel, vooral in de periode 1941-1945. In 1949 trouwde Gricel met ene Jorge Camba, van wie zij een dochtertje kreeg, Susana Jorgelina. Bovenstaande tango, “Tu piel de jazmín”, is uit 1950, een jaar dus waarin de geliefden verder dan ooit van elkaar gescheiden waren. Desalniettemin toont Conturi zich in deze tekst onvermoeid een hartstochtelijk gekweld minnaar te zijn. Pas in 1962 vonden de geliefden elkaar. Bron: https://www.todotango.com/english/history/chronicle/113/Gricel/

Volledige vertaling

Ariadna Naveira & Fernando Sanchez – Tu piel de jazmín

We zijn bij Tangoamadeus (editie 2014), een Weens tangofestival dat niet meer bestaat. De muziek die klinkt (het orkest van Francini-Pontier met zang van Alberto Podestá) is prachtig. Prachtig, maar niet eenvoudig om op te dansen. Ariadna Naveira en Fernando Sanchez doen het in hun interpretatie van “Tu piel de jazmín“. Vooral close vind ik ze mooi dansen, maar dat heeft sowieso altíjd mijn voorkeur. Ariadna Naveira is de dochter van tangovernieuwer Gustavo Naveira en broer van Federico Naveira (ook een danser). Zij danst van kindsbeen af. Fernando Sanchez danst sinds 2000, toen hij een vriendin bij een tangoles ophaalde en eraan verslingerd raakte. Bron: https://lavidadeltango.info/ariadna-naveira-fernando-sanchez-2/