Ik wil niet hetzelfde verhaal als altijd: het ene moment leven en vervolgens weer doodgaan.
Een treurig, pessimistisch liefdesverdriet spreekt uit deze tangowals Un momento. Dat ene moment uit de titel slaat in de tekst op het heen-en weergeslingerd worden in liefde. De hoofdpersoon is verliefd, maar de geliefde toont zich grillig: het ene moment is er sprake van liefde, het volgende moment is de geliefde ongenaakbaar en niet beschikbaar. De tekstdichter is er klaar mee en neemt afscheid. In het laatste couplet uit de dichter de hoop dat de geliefde ooit eens terugkomt om om liefde te smeken en dan te ervaren hoe het is om afgewezen te worden.
De tekst van dit lied werd in 1951 geschreven door een van de twee Expósito-broeders: Homero Expósito. De tekst gaat over een veelvoorkomend thema in zijn werk: te worden afgewezen in de liefde. Volgens zijn zes jaar jongere broer Virgilio was dit onderwerp gebaseerd op een jeugdervaring van de zeer gevoelige Homero: een afwijzing die zijn hele verdere leven op hem drukte: “Toen hij heel jong was, was er een vriendin die hem niet wilde. Hij was toen heel erg verliefd en het is mogelijk dat zijn werk, gedurende zoveel jaren, over dat probleem ging”. Bron: http://tangosalbardo.blogspot.com/2018/04/flor-de-lino.html
Volledige vertaling