Het tangolied in muziek, tekst en dans
Dit nummer wordt hieronder vertoond in achtereenvolgens muziek, tekst en dans.
| Muziek | Vicente Romeo |
| Tekst | Juan Andrés Caruso |
| Jaar | 1922? |
| Tango.info | https://tango.info/T0370022960 |
| El Recodo | https://www.el-recodo.com/music?S=un+placer |
| Todotango | https://www.todotango.com/english/music/song/2397/Un-placer/ |
Oktober 2014, we zijn bij Lo de Mingo in Bar Miranda in de Monte Castro-barrio van Buenos Aires. De maestros Oscar Barrios (bandoneon) en Carlos Soria (gitaar, ooit nog begeleider van Nelly Omar) spelen heel soepeltjes een instrumentale versie van de vals Un placer, met een paar geweldige variaciones aan het eind. De aanleiding is een bijeenkomst van tangoliefhebbers op leeftijd: Los Amigos del Galpón de Mingo. Lo de Mingo betekent “de plek van Mingo” en El galpón de mingo zoiets als “De hut van Mingo”. Wie die Mingo was, is mij niet duidelijk, mogelijk is het de bandoneonista Domingo Disanzo. Of gaat het om de danser Mingo Pugliese? Waarschijnlijk om de eerste, zie de poster achter de muzikanten.
Deze wals is een vals criolla, ofwel een Latijns-Amerikaanse wals, dit ter onderscheid van de Europese wals, waaronder de (langzame) Engelse wals en de (snelle) Weense wals. De Amerikaanse Boston-wals is weer langzaam. De wals is oorspronkelijk van Duitse afkomst (Tirol). Rond 1800 verscheen de wals op de Europese dansvloeren en werd meteen een hit — en zelfs verboden, omdat ze te opwindend was. Kenmerk van de Europese wals is de begeleidingsfiguur met een zwaardere eerste tel (puls), meestal een basnoot, gevolgd door twee lichtere tellen. De Latijns-Amerikaanse wals is opvallend rijk aan syncopen, zowel in de melodie als de ritmische begeleiding. Het basisritme wordt hier bepaald door de hemiool, een accentverschuiving dat ontstaat wanneer in een driedelig metrum een tweedelig ritme wordt ingebracht. Bekende valses criollas zijn, behalve deze Un placer; Desde el alma, Palomita blanca, Yo ne se que me han hecho tus ojos, Flor de lino, Caseron de tejas, Bajo un cielo de estrellas, El viejo vals, Tu pálida voz, Gota de lluvia, Romance de barrio en de Peruaanse wals Que nadie sepa mi sufrir. Van Carlos Gardel is de wals Rosas de otono. Bron: https://www.todotango.com/english/history/chronicle/268/The-vals-criollo/
Mijn ziel behoort jou toe, al mijn poëzie, mijn gelukkige dagen, mooie vrouw.
Un placer is een bekende en veelgedraaide wals uit 1922. De titel betekent “Een genot”. In deze wals slaat dat genot op het aanschouwen, het bewonderen van een knappe dame, een mooie elegante verschijning. In de tekst wordt ze zelfs opgehemeld tot godin. De tekstdichter is ervan overtuigd dat hij verliefd op haar is, hij wil haar kussen, het genot van haar lippen smaken. Alleen dát kan zijn liefdeshonger stillen, zijn hele leven draait om zijn liefde voor haar. Echter, de laatste twee regels van het lied bevatten een gemeen staartje: zij, de geliefde, “moet wel de zoete metgezel wezen waarvan hij de afgelopen nacht droomde”. Blijkbaar is zij, het liefdesobject, geen daadwerkelijke geliefde, maar slechts een knappe verschijning waarvan hij alleen maar mag dromen — een thema zeer wel passend bij de illusie die een wals met zich mee kan brengen.
Volledige vertalingJuli 2014, Milonga Parakultural in Salon Canning, Buenos Aires. El pibe Avellaneda en Ana Migoni dansen de wals “Un placer”. Het filmpje is een beetje donker, maar het is bijzonder om te zien hoe een oude milonguero als El pibe Avellaneda deze wals danst: met heel veel energie. Het is bijna alsof hij de dame aanvalt (in de commentaren op Youtube wordt gesproken van “the beauty and the beast”). Maar zij, de dame, kan het prima hebben. De muziek die speelt is van het orkest van Juan D’Arienzo, de stem van Walter Cabral.