Tangowille

No mientas

Ik ben bitter als ik aan je denk  en zou mezelf kunnen bedriegen met mijn gretigheid je te vergeven .

Eén grote liefdesklacht, dat is deze No mientas. “Lieg niet”, zo luidt de titel. In de tekst van deze tango beklaagt de tekstdichter zich dat zijn geliefde geliefde hem heeft bedrogen. De liefde waarin hij zich zo veilig waande bleek bedrog, een en al leugens. Het enige dat de dichter wil is dat de geliefde zich voor één keer eerlijk betoont, dat de geliefde voor één keer de waarheid spreekt. Prachtig dubbelzinnig, want wat zou de tekstdichter dan willen horen?

De tango No mientas kennen we in de tangosalon vooral in de uptempo uitvoering van het orkest van Juan D’Arienzo, een opzwepend nummer met een dwingend, pompend ritme. Die versie ontbeert evenwel het refrein van de tekst. Dat refrein komt wel voor in de canción-versie van dit lied, gezongen door Ada Falcón op muziek van het orkest van Francisco Canaro. Beide uitvoeringen zijn uit 1938. De versie van Falcón klinkt evenwel totaal anders: statiger en een stuk minder swingend.

Volledige vertaling

Nummer No mientas

Yo no sé que me han hecho tus ojos

Ik weet niet wat je ogen met me hebben gedaan dat als ze naar me kijken, ze me met liefde vermoorden.

Uit 1930 dateert de tango Yo no sé que me han hecho tus ojos, oftewel: “Ik weet niet wat je ogen met me gedaan hebben”. In deze tango is de tekstdichter zwaar onder de indruk van een prachtig stel ogen. Het lijkt oprechte liefde. Of de liefde beklijft is niet duidelijk, maar die ogen, die boeien, die schitteren, die zijn goddelijke leidslijnen die het pad van de liefde uitstippelen. De tekstdichter kan alleen maar aan die ogen denken, van die ogen dromen, met als gevolg dat het hart er vol van is, vol van liefdesvuur.

Orkestleider Francisco Canaro schreef dit lied voor Ada Falcón, de zangeres die zo’n tien jaar zijn minnares was. Hun samenwerking begon in 1929. Canaro, die zich sterk tot Falcón aangetrokken voelde, werd door haar opvallende ogen geïnspireerd tot de tango Yo no sé que me han hecho tus ojos. In 1995 herinnerde zij zich in een kranteninterview: “Wat een ogen! Je kunt je niet voorstellen hoe ik was. Het was genoeg om naar de kuiltjes in mijn wangen, mijn tanden, mijn benen te kijken. Discépolo zei over mij: ‘Ze is zo goddelijk, dat het pijn doet om naar haar te kijken.'”

Falcón en Canaro waren minnaars omdat Canaro al met een Française getrouwd was. Canaro wilde zijn vrouw niet verlaten. Men zegt dat zijn vrouw een scheiding alleen wilde accepteren op voorwaarde dat Canaro zijn fortuin in gelijke delen met haar deelde. In 1935 besloot Ada Falcón oftewel La Joyita Argentina (“het Argentijnse juweel”) niet meer in het openbaar op te treden. In 1938 beëindigde ze haar carrière bij Francisco Canaro. In 1942 nam Ada Falcón haar laatste album op en trok ze zich totaal onverwacht volledig terug uit de artistieke wereld en nam haar intrek in een klooster. Ze overleed in 2002, op 96-jarige leeftijd. Ze werd begraven in het SADAIC-pantheon op de Chacarita-begraafplaats in Buenos Aires, op vier meter afstand van Canaro. Bron: https://es.wikipedia.org/wiki/Ada_Falc%C3%B3n

Volledige vertaling

Nummer Yo no sé que me han hecho tus ojos

Ada Falcón – Sentimiento gaucho

Ada Falcón was in het Argentinië van de jaren ’20 en ’30 van de twintigste eeuw een beroemde zangeres en actrice. Als zangeres in het orkest van Francisco Canaro verwierf ze nationale en internationale faam. Ze nam meer dan tweehonderd nummers op. In dit filmfragment zingt ze de tango Sentimiento gaucho. De scene is een fragment uit de film Idolos de la radio uit 1934. De (naar het schijnt matige) film draait om een aantal liefdesverhalen die zich afspelen in en om een radiostation. Medespelers zijn onder andere Ignacio Corsini, Tita Merello en Ernesto Famá.

Ada Falcon (1905-2002) was mezzo-sopraan, hetgeen een ongebruikelijk register was voor tangozangeressen uit die tijd — de meeste zangeressen waren sopranen. Van 1932 tot 1942 was zij minnares van Francisco Canaro, maar hij weigerde voor haar zijn huwelijk op te geven. Zij stond bekend om haar luxueuze levensstijl: ze hield van bontjassen, dure juwelen en snelle sportwagens. In 1942 trok “La Joyita Argentina” zich plotsklaps terug uit het openbare leven. Ze kwam slechts een enkele keer naar buiten om in zwart gekleed een mis bij te wonen. Op een gegeven moment nam ze zelfs haar intrek in een klooster in de provincie Córdoba. Aan het eind van haar leven werkte ze mee aan een documentaire over haar leven, waarin ze ook een kort interview gaf. Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Ada_Falc%C3%B3n

Nummer Sentimiento gaucho

Ventarrón

Je bent de stoutmoedigste onder de stoutmoedigen, je bent mister “Wervelwind”.

Ventarrón betekent heftige wind, een wervelwind, een tornado (‘viento’ is wind). De titel slaat op de hoofdpersoon van dit lied: een tangodanser die in zijn tijd een wervelwind was, maar die nu hij oud is een beklagenswaardig type geworden is. Ooit was hij de stoutmoedigste onder de stoutmoedigen, een held, heerser over de dansvloer. Hij verliet Pompeya (een wijk in Buenos Aires) om zijn geluk in de rest van de wereld te beproeven. Maar eenmaal teruggekeerd kent niemand hem meer, is hij alleen, halfziek en bedroefd. Als hij een gepeperde tango hoort, rest hem niet meer dan terug te denken aan zijn glorieuze verleden.

Volledige vertaling

Nummer Ventarrón