Secreto

Door jou is mijn leven —heilig en eenvoudig als een gebed— veranderd in een barbaarse gruwel van problemen die mijn aderen verstopt en mijn eer vertroebelt.

Een gewone, getrouwde man — vrouw, twee kinderen, een huis en een hond — wordt verliefd op een andere vrouw en stort zich daardoor in het ongeluk. Daarover gaat deze tango Secreto. De titel, “Heimelijk”, slaat op het geniep van deze affaire. De man om wie het gaat weet zich niet staande te houden, hij bevindt zich in een storm die zijn leven verwoest. De affaire creëert tal van problemen die hij niet aankan. De minnares heeft er minder problemen mee: “haar zijdezachte huid floreert goed doorbloed”. De relationale problemen drijven de man bijna tot zelfmoord: “vastbesloten om met één schot haar vervloekte, tot een obsessie geworden schaduw te wissen, heb ik in mijn duisternis gezocht naar een plek om te sterven, maar het wapen liet het verradelijk afweten”.

De tango Secreto werd geschreven door dichter, acteur en regisseur Enrique Santos Discépolo. Zijn tango’s gaan over zeer diverse thema’s: armoe, individueel leed, maatschappelijk onrecht, liefdesverdriet en, zoals deze Secreto, over liefdeswanhoop. Het inktzwarte verhaal van deze tango is gebaseerd op een bestaande liefdesgeschiedenis, niet van Discépolo zelf, maar van een goede vriend. De dichter heeft de ontstaansgeschiedenis van zijn tango’s toegelicht in zijn cyclus “Hoe mijn liederen ontstonden“. Zijn persoonlijke relaas aangaande “Secreto” volgt onderaan deze webpagina, volgend op de vertaling.

Volledige vertaling en Discépolo’s persoonlijke relaas
Nummer 

Milonga que peina canas

Lang geleden, uit de tijd van de vetkuifen met rozenwater, toen het leven mooi was en een renstal mijn school, werd mijn liefde voor paarden geboren.

Milonga que peina canas is een energieke milonga als ondertitel Milonga turfistica. Zowel titel als ondertitel zijn nogal raadselachtig. Letterlijk vertaald betekent de titel: “Milonga die grijze haren kamt”. Maar peinar canas is Lunfardo (straattaal van Buenos Aires) voor iets dat oud is, iets dat uit vervlogen tijden stamt. Het turfistica uit de ondertitel verwijst naar el turf, oftwel een paardenrenbaan. De vervlogen tijden uit de titel zijn dus die van de paardensport. De tekst haalt herinneringen op aan de renbaan: het geritsel van de jassen van de jockeys, namen van beroemde renpaarden (23 in totaal) en van een beroemde jockey die op de renbaan verongelukte. De tekstdichter verwijst naar zijn eigen grijze manen en denkt met nostalgie terug aan de vele verscheurde gokkaarten die geen geluk brachten. De namen van paarden bouwen een hele wereld op en geven het lied het ritme van een paardenrace.

Paardenrennen vormden in Argentinië rond de jaren ’20 een belangrijk onderdeel van het sociale leven. Meer dan twee dozijn tango’s gaan over paarden en paardensport, onder andere: Bajo Belgrano, Preparáte pa’ el Domingo, Palermo en het beroemde Por una cabeza. Veel van deze liederen werden uitgevoerd door Carlos Gardel, zelf een groot liefhebber van de paardensport.

Volledige vertaling

Mikhail Kozhatkin y Maria Potschukaeva – Ventarrón

Help, de Russen komen. Of het een trend is weet ik niet, maar op Youtube ontdek ik steeds meer Russen die tango dansen. En hóe: technisch knap en met een sterke, eigen expressie. Op de een of andere manier moet dat te maken hebben met de sterke ballettraditie die ze in Rusland hebben. In dit filmpje interpreteren Mikhail Kozhatkin en Maria Potschukaeva de tango Ventarrón. Mooi gedanst en ook een beetje lelijk, maar dat laatste is toneel. Mikhail Kozhatkin en Maria Potschukaeva dansen veel tango escenario (geënsceneerde tango). De gemaniëreerde figuurtjes in deze video slaan op de tekst die gaat over een tangodanser die in zijn tijd nogal een macho was. Meestal ben ik geen fan van zulke toneelstukjes, maar in dit geval vind ik het leuk om naar te kijken (omdat het schuurt). De muziek is van Orquesta Típica Victor, de stem van Alberto Gómez.

Nummer