Sin rumbo fijo

Verdwaald in de maïsvelden stichtte hij aldaar zijn ranch.

Prachtig stuwende vals, deze Sin rumbo fijo, vooral bekend in de uitvoering van Orquesta Típica Victor uit 1938. De tekst bestaat uit twee korte coupletten en heeft niet veel om het lijf. Sin rumbo fijo betekent “Zonder vaste richting”. In de tekst slaat dat op een gaucho die blijkbaar eventjes de weg kwijt is. Maar daarna bouwt hij tussen de maisvelden een boerderij en vindt hij een meisje. Vervolgens krijgen ze een baby, een jongetje dat vreugde brengt in zijn hart. Dat is alles.

Volledige vertaling
Nummer 

Julio Balmaceda y Corina de la Rosa – Sin Rumbo Fijo

Augustus 2012, Black Sea Tango Marathon Holiday 2012, Kaliakria, Bulgaria. Julio Balmaceda en Corina de la Rosa interpreteren de tangowals Sin Rumbo Fijo. En hoe! Met een geweldige flow en prachtige souplesse. Toch lijken Julio en Corina niet helemaal gelukkig met elkaar, te zien aan de onderlinge communicatie. Uiteindelijk zou Julio Corina aan de kant zetten voor een jongere tangodanseres, best sneu. De muziek die speelt is van het Orquesta Típica Victor, de stem die zingt van Angel Vargas.

Nummer 

A quien le puede importar

Haar ogen en haar lach vervolgen en achtervolgen me en vertellen me dat ik van haar hou.

Een prachtige tekst op prachtige muziek, deze tango A quien le puede importar. In gewoon Nederlands: “Wie kan het schelen”. In de tekst is het feest. Het donker, er kreunt een bandoneon. Het nasale geluid van dit instrument raakt de tekstdichter diep in zijn hart. Het kreunen en piepen van de blaasbalg verwart zijn gevoelens. Het roept een oud verdriet op, een gefnuikte liefde. De aanbedene kon het blijkbaar niets schelen, haar lach was schel, ze interesseerde zich totaal niet voor de ander. Om zijn verdriet te vergeten besluit de dichter uit dansen te gaan, zich in andere armen te storten en zich “over andere lippen te verbazen”. En ondanks alles blijft hij houden van degene die hem verstootte: “haar ogen en haar lach vertellen me dat ik van haar hou”.

Volledige vertaling

Suyay Quiroga y Jonny Carvajal – A quien le puede importar

Mei 2023, we zijn in milonga Malena “Como Ninguna”, Buenos Aires. Het danspaar Suyay Quiroga en Jonny Carvajal interpreteert de tango A quién le puede importar. Mooi gedanst, met een eigen, zeer muzikale stijl. Suyay en Jonny zijn niet de minsten: ze zijn de kersverse winnaars van de Mundial de Tango 2023 in de categorie “Tango de pista”. De muziek die speelt is van het orkest van Ángel D’Agostino, de stem is van Ángel Vargas .

Angel Vargas: A pan y agua

In deze video schittert het Orquesta Típica van Angel D’Agostino: vijf bandoneons, vier violen, een contrabas en een piano. Angelito Vargas zingt, de dansparen genieten, dansend en luisterend. Gespeeld wordt de tango: A pan y agua (“Op water en brood”). Wat een feest om te zien. En mooi hoe bescheiden Vargas naar achteren terugstapt als hij is uitgezongen (iets waar hij om bekend stond), alsof hij gewoon één van de instrumenten van het orkest is en niet de sterzanger.

Ergens in de commentaren op Youtube meen ik te hebben gelezen dat het orkest wat we zien mogelijk niet dat van Angel D’Agostino is, maar dat van Eduardo Del Piano (Del Piano was voordat hij voor zichzelf begon bandeonista in het orkest van D’Agostino). Dat zou kunnen: de pianist lijkt niet echt op D’Agostino en de synchronisatie van het geluid strookt niet met de mondbewegingen van Vargas. Wel is de muziek die we horen onmiskenbaar die van het orkest van Angel D’Agostino en de zang die van Angel Vargas.

Nummer 

A pan y agua

Tango, een dierbare herinnering die van ver komt, om met melancholische klank mijn oren te strelen.

De tekst van de tango A pan y agua is impressionisch van aard. De tekst is vooral nostalgisch met een diepe hang naar het verleden: de oude volksbuurt Palermo (een van de barrio’s van Buenos Aires), de woeste dansavonden van weleer, de vrienden, de glazen champagne die klonken. Het zijn herinneringen aan lang vervlogen tijden, in het bijzonder aan één geliefde: zij die tegelijk met de tango verdween. Dus tóch weer liefdesverdriet!

De tekst en de muziek van deze tango zijn niet in dezelfde tijd ontstaan. Juan Carlos Cobián schreef de muziek in 1919 met in gedachten zijn militaire diensttijd, in het bijzonder zijn dagen van straf en opsluiting in de kazerne, vandaar “Op water en brood”. Pas zo’n vijfentwintig jaar later schreef tekstdichter Enrique Cadícamo er een tekst bij. Hij gaf het nummer een poëtische draai en herinnerde zich vooral de vrolijke, feestelijke avonden uit de jaren twintig. Met water en brood heeft de tekst dus weinig meer te maken. Wél hangt er ergens in Buenos Aires in de gevangenis van een kazerne een plaquette dat daar ter plekke de tango “A pan y agua” geschreven is.

Volledige vertaling
Nummer 

Soledad Chaves y Martin Cayesse – A pan y agua

Mooi gedanst, deze uitvoering van “A pan y agua” door Soledad Chaves en Martin Cayesse, augustus 2018 in La Milonga de Oliverio, Buenos Aires. De sfeer van dit filmpje past erg goed bij de strekking van dit nummer. De vlammende rode jurk van Soledad Chaves, het matrozenpak van Martin Cayesse met de net iets te korte broekpijpen, de witte manchetten en de open witte overhemdboord, de krakkemikkige muziek, dat alles geeft de indruk dat we hier een eeuw terug in de tijd zijn gestapt: het Buenos Aires van de twintiger jaren. Ook leuk: het snelle stukje muziek op viervijfde van het nummer (na het recitatief): daarin bezingzegt Angelito Vargas de tango’s uit de jaren twintig en dat snelle stukje wordt door Soledad en Martin ook zo gedanst. De muziek die klinkt is van het orkest van Angel D’Agostino, de stem van Angel Vargas.

Nummer 

Angel Vargas (1942) – Tres esquinas

Prachtig historisch materiaal van de twee engelen van de tango: Angel Vargas zingt Tres esquinas, onder begeleiding van het orkest van Angel D’Agostino, die zelf in beeld komt als pianist. Elegant gespeeld en gezongen, met een prachtige dictie van de zanger. Deze opname is gemaakt in 1942. De ingemonteerde scènes zijn uit de sixties/seventies. Daarin zitten een oudere Angel D’Agostino en Enrique Cadícamo samen aan een tafelje, kijkend naar het orkest waarin D’Agostino op de piano meespeelt met zijn eigen muziek.

Nummer 

Tres esquinas

Oud bastion in de buitenwijken waar de knappe meisjes in schorten bloesemen als Blauwe regen.

De titel van de tango Tres esquinas verwijst naar een plek in de buitenwijken (de ‘arrabal’) rond het centrum van Buenos Aires. Letterlijk betekent dit ‘drie hoeken’. Het is de naam waaronder een gebied van de wijk Barracas bekend stond, tevens de naam van een café op de hoek van Montes de Oca en Osvaldo Cruz Avenue, aan de rand van Barracas. De hoek tegenover het café is nog steeds een park, dus onbebouwd, vandaar de drie hoeken. Het lied is een lofzang op de ‘barrio’, op de eigen buurt: de knappe fabrieksmeisjes, de geur van geraniums, de slapende karren van de kooplieden onder een volle maan, ’s avonds naast de voordeur mate drinken in de schaduw van een wijnstruik. Behalve een lofzang op de barrio is het ook een lofzang op de geboorteplek van de tango, want daar komt de tango volgens dit lied vandaan: uit een gewone buurt, een buitenwijk.

Het nummer Tres esquinas, met zijn gedragen recitatief, was één van de eerste grote hits van de twee engelen van de tango, orkestleider Angel D’Agostino en zanger Angel Vargas. De muziek is van Angel D’Agostino en Alfredo Attadía (bandoneonísta in D’Agostino’s orkest), de tekst is van Enrique Cadícamo. Op de hoek van Montes de Oca en Osvaldo Cruz Avenue zag de tekstdichter Cadícamo het Tres esquinas-café, later Cabo Fels genoemd. Het park er tegenover, de niet-bebouwde esquina, wordt nu overbrugd door een drukke snelweg. Cadícamo liep door de Barracas-buurt, zag de meisjes in schorten die van of naar de vele fabrieken in de buurt gingen (o.a. Noel, Pittaluga, Canale, Bagley, Chocolates Águila, Fabril Financiera, Almacenes de Pescado Santa María) en ook de parkeerterreinen waar de karren en paarden stonden die werden gebruikt om koopwaar rond te brengen, de lage huizen met een voortuin, rozenstruiken, geraniums. ’s Avonds dronk men mate bij de ingang van de chorizo-huizen, in de schaduw van wijnstruiken waaruit druiventrossen werden gehaald. Volgens Cadícamo onthult het lied de menselijke en pittoreske karakteristieken die de buurten van het zuiden van Buenos Aires eigen zijn. Cadícamo woonde zelf in Floresta, maar hij kende de drukte en energie van de volksbuurten. Bron: http://tangosalbardo.blogspot.com/2019/04/tres-esquinas.html

Volledige vertaling
Nummer 

Tres Esquinas – Alexis y Celine, Munich 2019

Januari 2019: Alexis Quezada en Céline Giordano zijn op tournee, geven workshops en ook demonstraties. Hier zijn ze in München en interpreteren ze de tango Tres Esquinas. Prachtig gedanst. Ik ben een groot bewonderaar van de minimalistische stijl van Alexis en Céline. De wonderschone muziek is van Angel D’Agostino en zijn Orquesta Típica, de stem is van Angel Vargas.

Nummer