Tangowille

Het tangolied in muziek, tekst en dans

Tag: Dúo

Buscándote

In de hoop je te ontmoeten, zigzagde ik langs vele wegen, mijlen en mijlen legde ik af.

Behalve de naam van een tangosalon in Bussum is Buscándote ook een titel van een tango. Vreemd, die vier lettergrepen. Het accent op de a helpt de titel te ontcijferen: het is buscándo-te, oftewel “Op zoek naar jou” (letterlijk: zoekende-jou). De tekst van deze tango is een gelaten liefdeslied vol van berusting: een verloren liefde, de wake van de ziel, de stille intimiteit van de nacht. De auteur van het lied is lang op zoek geweest naar zijn geliefde, hij legt heel wat kilometers af om haar te vinden. En zou hij eenmaal bij zijn geliefde aankomen, is de uitslag nog onzeker; hij houdt rekening met de mogelijkheid dat hij dan weer moet gaan zwerven.

Volledige vertaling
Nummer 

Mirre Valkenburg en Alvara Rovia Ruiz: Bajo un cielo de estrellas

December 2016, de gitaarsalon van Enkhuizen. Mirre Valkenburg zingt Bajo un cielo de estrellas, op gitaar begeleid door Alvaro Rovira Ruiz. Prachtig en blij gezongen walsje met een inleiding van de zangeres. Mirre Valkenburg (1983) heeft zich tijdens haar bacheloropleiding Latin Zang aan het conservatorium van Rotterdam op verschillende Zuid-Amerikaanse muziekstijlen toegelegd. Ze kreeg les van o.a. Connie de Jongh, Josee Koning en Juan Tajes. Haar focus ligt nu vooral op tango en Argentijnse folklore. Bron: https://samenuitthuis.nl/portfolio/nuevos-tangos-viejos/

Nummer 

Bajo un cielo de estrellas

Te voelen dat alles, alles haar naam noemt, dat geeft me een enorm verlangen om te huilen.

Onder een sterrenhemel, zo luidt de titel van deze wals. In de tekst is het donker. De schrijver/zanger keert terug naar zijn oude buurt, benieuwd hoe het er nu is: zijn oude vrienden, het oude café. Zijn gedachten keren terug naar zijn jeugd en naar de liefde die hij heeft achtergelaten. Hij hoort een stem die zegt: “ik weet dat je voor haar bent gekomen, voor haar.” In alles hoort hij haar stem, dat doet bij hem de tranen opwellen.

Een goede verstaander zou in de romantische liefdesregels van deze wals uit 1941 de romance tussen Susana Gricel Viganó en de tekstschrijver José Maria Contursi kunnen herkennen. Heel onmogelijk is dat niet, omdat hun liefde in 1938 opbloeide en Contursi vanaf 1941 vele tango’s aan zijn Gricel wijdde. Het thema van het lied, de oude buurt, de vrienden, het oude café, pleit echter daar niet voor. Deze requisieten passen niet goed bij de liefdesgeschiedenis tussen “Katunga” en Gricel. Bron: https://www.todotango.com/english/history/chronicle/113/Gricel/

Volledige vertaling
Nummer 

Nahuel Pennisi y Luis Salinas interpretan Nada

Superintense uitvoering van Nada door Nahuel Pennisi, begeleid door Luis Salinas. Locatie: een radiostudio van La 2x4BA in Buenos Aires, in het ochtendprogramma El Arranque gepresenteerd door Luis Tarantino. Nahuel Pennisi is een Argentijns fenomeen: blind, zanger en gitarist, autodidact. Winnaar van de Latin Grammy in 2016, in de categorie beste folkloristische album. Zie deze documentaire over zijn leven, getiteld: “Kijken met de ziel”. 

Nummer 

Luz de Azabache – Yo soy el tango

Luz de Azabache (“Gitzwart licht”) is een muzikaal duo, met Sebastián Luna op de achtsnarige gitaar en de stem van Josefina Guedalevitch Ilundain. Hier geven ze hun interpretatie van “Yo soy el tango”. De locatie is de antiekwinkel “Los Criollos” van Alan y a Arturo Reichel, Bolívar 778, San Telmo, Buenos Aires. Het gelikte en eigentijdse filmpje is uit 2018. Duo Luz de Azabache heeft een Facebook-pagina en ze staan met drie liedjes op Bandcamp.

Nummer 

Nora Roca – Néstor Basurto: Chau no va más

Néstor Basurto is een Argentijnse muzikant, gitarist, zanger en componist. In de intieme omgeving van zijn patio ontvangt hij verschillende gasten. In dit filmpje uit 2014 begeleidt hij Nora Roca in een prachtig intense uitvoering van het droevig-optimistische Chau, no vas más. Eén van de Youtube-commentatoren schrijft: “Al fin una cantante de tango que me pone la piel de gallina“, oftewel: “Eindelijk een tangozangeres die me kippevel bezorgt”.

Nummer 

Y todavia te quiero – Renzo Rumilla y Carlos Ferreyra

Wat een lekker zootje, dit optreden. Beide artiesten zijn folklore-muzikanten. Carlos Ferreyra is de zanger, Renzo Rumilla aka Sergio Galleguillo is de gitarist. Van de laatste zijn op Youtube meerdere tango-uitvoeringen te vinden. Beide heren hebben CD’s op Spotify. De sfeer is aandoenlijk. Een bezoeker van dit Youtube-filmpje schrijft: “Dit is Argentinië”. De locatie kan ik niet goed achterhalen. Mogelijk is dit in Ushuaia, de zuidelijkste stad ter wereld, in Vuurland, Argentinië. Dat zou ook de ongepolijste sfeer van het filmpje kunnen verklaren.

Nummer 

Romance De Barrio – Sofía Aristarain

Práchtig gezongen door Sofia Aristarain, deze Romance de barrio, op de gitaar begeleid door Javier Lewkowicz. Met veel gevoel en rust. En een lekker “scheef” filmpje. Sofia Aristarain is zanger, componist, opgeleid als jazz-zangeres en tegenwoordig docent jazz-zang aan het Aldo Quadraccia Conservatory of Music in de plaats Lincoln, zo’n tweehonderd kilometer ten westen van Buenos Aires. In 2014 reisde ze gedurende drie maanden in het toeristische circuit van de stad Guiyang, alwaar ze optrad. Na die ervaring bracht ze in 2016 haar eerste solo-album “Songs of China” uit (luister op Spotify). Ze staat op het punt om in 2021 het tweede album uit te brengen. Bron: Linkedin-profiel Sofia Aristarain.

Nummer 

No hay tierra como la mía – Martín López Leiton y Gonzalo Galván

Dit filmpje is van 11 september 2020, opgenomen tijdens het tweede virtuele festival van het Colectivo Tanguero Misiones. Een covid-filmpje, dus. Het Dúo Leiton-Galván zingt de milonga No hay tierra como la mía. Wat ik leuk vind, is de bravoure van de opname, de brutaliteit waarmee het lied gezongen wordt. Die bravoure past goed bij de tekst van het lied: trots te zijn op je eigen land.

Nummer 

Pobre flor – Los Urano

Veel tangowalsjes zijn gemaakt voor twee stemmen. Deze droogkomische uitvoering van Pobre Flor is van Los Urano: Victor Rubén Urano en (denk ik zo) papá Urano. Op Youtube heeft Victor Rubén een Youtube-kanaal. Daar is behalve veel huisvlijt ook te zien dat ze af en toe samen optreden, onder andere op televisie. De laatste opname samen met zijn vader is uit 2018. Ik hoop maar dat het hem goed gaat.

Nummer 

Isaac et Nora – Que Nadie Sepa Mi Sufrir – La Foule

Isaac en Nora zijn een getalenteerde broer en zus uit Quimper, Frankrijk. Oorspronkelijk zijn ze afkomstig uit Seoul, Zuid-Korea. Isaac (13 jaar) speelt trompet en drums. Nora (9 jaar) zingt veelal in het Spaans (met naar het schijnt een grappig accent). Ze bespeelt ook de accordeon, de ukelele en de electrische gitaar. Hun vader Nicolas begeleidt hen op gitaar, moeder Catherine filmt. Op Youtube hebben ze een kanaal dat veel bezoekers trekt, net als hun Facebook-pagina. Ze hebben al een eerste album uitgebracht: “Jazz (& Love) Studies“. Hun repertoire is voornamelijk gebaseerd op jazzstandards, maar ze spelen ook andere soorten muziek. Hier spelen ze de tango Que nadie sepa mi sufrir, met een uitstapje naar de Franse versie La foule.

Nummer 

Después – Tango Duo Todosinvento

De opname is lekker knullig, maar het is mooi gezongen en gespeeld, deze uitvoering van de tango Después. Het duo heet TodosInvento. Stem: Damian Olivera, gitaar: Diego Granada. De heren komen uit Buenos Aires. Op Youtube zijn nog een aantal andere opnamen te vinden, allemaal uit 2015 of 2016. Via Facebook kun je vrienden worden: “todosinvento”.

Nummer 

Junto a tu corazón por Los Castiellos

Prettig onversterkt optreden van vader Hernán en zoon Mateo Castiello. Hernán heeft als bijnaam “Cucuza“, dat is Lunfardo voor schedel, dus “Kale”. Uitgevoerd wordt het nummer “Junto a tu corazón“. Gewoonlijk treedt Hernán “Cucuza” Castiello op met microfoon en versterkers. Dan vind ik zijn stem blikkerig klinken, metalig. Hier treedt hij onversterkt op en vind ik zijn stem veel mooier klinken: zuiverder en waarachtiger. De sfeer van het filmpje draagt daar ook aan bij: het contact met het publiek is superdirect en de belichting zorgt voor een mooie samenzweerderige sfeer. Plaats en tijd: Zona Tango, 6 februari 2016, Buenos Aires, Argentinië.

Nummer 

Giovanna y Mario Nunez – Cada Vez Que Me Recuerdes

Extraverte dame met rood haar, deze uit Uruguay afkomstige Giovanna Nunez. Begeleid door (vader?) Mario Nunez zingt ze hier het prachtige Cada vez que me recuerdes, vooral toch bekend door de uitvoering van Troilo/Fiorentino. Dit filmpje is uit een optreden uit 2008, waarvan op Youtube meer videos te vinden zijn. Op Spotify vond ik nog een album uit 2010: Tangoxidado, volgens haar biografie op Todotango haar tweede. Deze biografie eindigt met “She […] tries to avoid an obvious repertoire and takes a risk in rescuing the great compositions not always duly spread. She presents them from a standpoint rather unconventional but with the clear purpose of not missing the “dirt” of the genre. Tango, according to her, can be anything, but never light.”

Nummer 

Pedacito de cielo – De los Dos Tango Dúo

Het Argentijnse De Los Dos tango–duo maakt leuke, stemmige filmpjes. Zang: Sabrina Bolo en gitaar en arrangementen: Pol Forastiero. Hier zingen en spelen ze Pedacito de cielo. Prachtig gezongen, de vogeltjes hoor je er doorheen fluiten. Het filmpje is blijkbaar opgenomen in een tuin, een tuin met een hek dat je in de ruiten weerspiegeld ziet. De tekst gaat, niet geheel toevallig, over een tuin, een hek en een stukje hemel (ook zichtbaar in de weerspiegeling). Knap bedacht en uitgevoerd en, blijkens die afgesneden voeten, ook zelf opgenomen. De Los Dos tango-duo heeft een album op Spotify (Pase nomás), een Youtube-kanaal en een Facebook-pagina. Hun laatste daar aangekondigde optreden dateert evenwel uit 2017.

Nummer 

Campo Afuera por Hernan Fernandez y Adrián Lacruz

Minimalistische uitvoering van de milonga Campo Fuera in de etalage van restaurant El Buzón (de “postbus”) de Pompeya (een wijk in Buenos Aires). Wat je er ook op kunt aanmerken (bijvoorbeeld het beroerde geluid), Hernan Fernandez heeft een prachtige stem. De verlegen ogende gitarist is Adrián Lacruz. De heren zijn dus niet, zoals ik eerst dacht, broers. Leuk detail: na het eerste refrein is de zanger eventjes de tekst kwijt, de gitarist helpt hem weer op weg. Helemaal op het eind komt de lang uitgestelde view op het inwendige van het restaurant, met het etende (!) publiek. Heerlijk!

Nummer