Como se muere de amor

En in zijn blik, sereen en zuiver, ligt een bitter boekwerk en een liefdesroman besloten.

De tango Como se muere de amor is een aangrijpende ballade over de pijn en het verdriet van onbeantwoorde of verloren liefde. “Hoe men uit liefde sterft”, zo luidt de titel in Nederlandse vertaling. De zeer schetsmatige tekst neemt ons mee naar een intieme en melancholische scène waar een verliefde man in bed ligt, omgeven door een sfeer van eenzaamheid en wanhoop. Een tuin en een witte bloem in het raam symboliseren de schoonheid en kwetsbaarheid van het leven. Een viool speelt, het zachte, melancholische geluid ervan lijkt te reageren op de pijn van de liefdespatient. Op mysterieuze wijze arriveert een vrouw. Zij kust de zieke man op het voorhoofd. De tekst beschrijft hoe alle aanwezigen stil vallen bij deze scène, hetgeen de intensiteit van het moment en de impact van de liefde op hun leven onderstreept. De herhaling van de zinsnede “En in hun blik, een bitter boekwerk en een liefdesroman” versterkt het idee dat liefde zowel een bron van vreugde als van lijden kan zijn. Bron: https://www.letras.com/floreal-ruiz/como-se-muere-de-amor/significado.html

De mogelijk bekendste uitvoering van Come se muere de amor, die van het orkest van Alfredo De Angelis met zanger Floreal Ruiz, begint met een zogenaamde glosa, een gesproken, gedragen inleiding door iemand anders dan de zanger. Dat stukje gesproken proza aan het begin van sommige tango’s wordt een ‘glosa tanguera’ of ’tango glosa’ wordt genoemd. Een ‘glosa’ is een vorm uit de vroege Renaissance, ontwikkeld door dichters van het Spaanse hof in de 14e en 15e eeuw. In een glosa wordt hulde gebracht aan een andere dichter. Met betrekking tot de tango worden deze glosas gebruikt als een kort commentaar op de tango die volgt. Deze werden niet voorgedragen door de zanger, maar door een andere artiest (een glosador). Glosas waren met name heel gebruikelijk op de radio in de Gouden Jaren van de tango (1935-1955). Bron: https://tangosuraustralia.com/glosas-tangueras-tango-glosas/

Volledige vertaling

Gladys Rivero y El Puchu – Como se muere de amor

Juli 2014, San Telmo, Buenos Aires. Humberto “El Puchu” Puchulu is in en om Buenos Aires een bekende danser. Hier viert hij zijn verjaardag. Samen met Gladys Rivero interpreteert hij de tango Como se muere de amor. Mooie omhelzing en mooi rustig gedanst, passend bij het drama van het lied. De muziek die klinkt is van het orkest van Alfredo De Angelis, de stem is van Floreal Ruiz.

Por la vuelta

De geschiedenis herhaalt zich weer, dezelfde liefde… dezelfde regen… dezelfde, dezelfde gekke gretigheid.

Droevig, gevoelig liefdesverhaal, deze tango met de titel Por la vuelta, oftewel “Op de terugkeer”. Het is een soort ontmoeting en afscheid ineen. Twee geliefden zien elkaar weer na een tussenpoos van een jaar. Ze gingen uit elkaar zonder gedoe, zonder huilen, gewoon een “intelligent tot ziens”. Na een jaar zien ze elkaar dus weer, onder dezelfde omstandigheden: een donkere nacht, regen, een glas champagne. Ze klinken “op de terugkeer”. Blijf voor altijd, vraagt de geliefde met een onderdrukte snik. Dan wordt het refrein herhaald: “De geschiedenis herhaalt zich weer, we gingen uit elkaar zonder te huilen… Geen scène, geen pijn… Het was gewoon een intelligent “Tot ziens” van ons beiden.”

Volledige vertaling
Nummer 

Stephanie Fesneau y Fausto Carpino – Yuyo verde

Juni 2022. Stephanie Fesneau en Fausto Carpino dansen de tango Yuyo verde van Domingo Federico en Homero Expósito. Werkelijk prachtig gedanst. Hun walsen zijn altijd wonderschoon van dynamiek, maar deze tango is ook prachtig. Alleen de locatie van deze performance achterhalen lukt mij niet. De video is gepost door Tango Pasión Radio, een Italiaans radiostation. De muziek die klinkt is van het orkest van Anibal Troilo, de stem van Floreal Ruiz.

Nummer 

Julio Balmaceda y Corina de la Rosa – Palomita Blanca

Julio Balmaceda en Corina de la Rosa zijn geweldige dansers, zeker als het de tangowals betreft. Een student van hen, tangodocent en -danser Mariana Galassi organiseerde in de Stepping Out Dance Studios, New York City op vrijdag 20 juli 2012 de Gran Milonga Zarasa. Aldaar danste dit tweetal de wals “Palomita Blanca”. Prachtig, dynamisch en mooi rondgaand. De muziek die klinkt is van het orkest van Aníbal Troilo, de zangers zijn Alberto Marino en Floreal Ruiz.

Nummer 

Maja & Marko – La Noche Que Fuiste

De muziek die klinkt is van het orkest van Anibal Troilo en de stem van Floreal Ruiz. Op deze prachtige muziek dansen Maja Petrović en Marko MIljević La noche que te fuiste, een van liefdesverdriet doordesemde tango. Prachtig gedanst, zacht en met veel gevoel, mooi om te zien. Het is hier juni 2013, en het lijkt wel alsof Maja en Marko een stuk jonger én zachter ogen dan op de andere filmpjes die ik van hen ken. Locatie: het Belfast Tango Festival.

Romance de barrio

Buurtliefde, jouw liefde en mijn liefde, eerst het verlangen, daarna de pijn.

Prachtige wals, deze Romance de barrio. Het lied gaat over een buurtliefde: een eerste ontmoeting, een donker balkon, een ouderwetse tuin. Daarna de verwarring van de liefde, met ingewikkelde brieven die heen en weer gaan. De geliefde bekent geen kleur. Er worden fouten gemaakt, misschien door onervarenheid of jeugdigheid. De hoop was wellicht samen te blijven in/met de pijn, maar de keus viel op de ontkenning, op het vertrek. Beide geliefden blijven ontsteld achter, boete doend voor de onbewust gemaakte fouten.

Volledige vertaling

Maja Petrovic & Marko Miljevic: Naranjo en flor

Studio Tango Montréal, donderdag 14 mei 2015. Maja & Marko vertolken het lied Naranjo en flor: een prachtige interpretatie geheel in de sfeer van dit melancholische liefdeslied. Maja Petrovic en Marko Miljevic vormen een geweldig koppel: hij cool met baard en hipsterknotje (hij werkte hiervoor als biotechnoloog), zij supervrouwelijk, temperamentvol bewegend met prachtige versieringen: een genot om naar dit koppel te kijken. De muziek is van het orkest van Anibal Troilo, de zanger is Floreal Ruiz.

Nummer 

El viejo vals

Jouw borst aan mijn borstkas, twee harten samen kloppend. Jouw kille blik, vast, onbewogen en sereen.

Deze tangowals is van Charlo, na Carlos Gardel de belangrijkste zanger uit de beginjaren van de tango. In tegenstelling tot Gardel heeft hij wél dansbare nummers ingezongen (vooral met Canaro en Lomuto). Charlo was actief in de jaren 1928-1931, dus nog vóór de gouden eeuw van de tango (1935-1955). De tekst schetst een pijnlijke situatie. De tekstzanger droomt van de liefde van de knappe vrouw waarmee hij danst, alleen zijn haar gedachten vooral bij de wáls, en zeer zeker níet bij hem. Dat blijkt meteen al uit de eerste zin: “Op de slepende maat van een wals van Chopin heb ik jou mijn liefde bekend, zonder te zien dat jouw belangstelling meer uitging naar die wals“. Beter wordt niet niet, eerder slechter. De dame in kwestie blijft koud en zielloos. Hopeloze zaak. En dat in zo’n mooie wals.

Volledige vertaling
Nummer 

Julio y Corina bailan ‘El viejo vals’

Tijd voor een walsje, zouden mijn tangoleraren Jur en Jonne zeggen. Zij onderbreken regelmatig hun lessen door een (tango)walsje, dan mag er even vrij worden gedanst. Julio Balmaceda en Corina De La Rosa zijn de favoriete dansers van Jur, althans wat betreft de wals: twee mooie dansers die in een soepele flow rondwervelen, in de opzwepende driekwartsmaat van de wals. Mooi filmpje trouwens. Het is behoorlijk oud, maar daardoor ook sprookjesachtig met die uitgebleekte warme tinten. De rode en witte lampjes die tussen de camera en de dansers hangen leiden een beetje af, maar zijn ook weer grappig feestelijk. De muziek is van het orkest van Francisco Rotundo, de stemmen zijn van Floreal Ruiz en Enrique Campos.

Nummer