Lantaarn, de dingen die je tegenwoordig ziet! Lantaarn, het is niet meer hetzelfde als vroeger…
Prachtige tango, deze Farol, een nostalgische tekst op een prachtige melodie. Farol betekent “lantaarn”, of beter: “straatlantaarn”. De tekst beschrijft een oude buurt in Buenos Aires, een eenvoudige buitenwijk: een arbeiderswijk, maar ook tangowijk. In de verte slaan kerkklokken twee uur ’s nachts, op een hoek een straatlantaarn. De lantaarn staat symbool voor het verglijden van de tijd. Ooit zorgde hij voor een glorieuze straatverlichting, nu heeft hij aan kracht ingeboet: minder licht, minder helder, de lantaarn verlicht de steeg maar voor de helft. Precies zo verzucht de tekst dat het tegenwoordig allemaal minder geworden is, niet meer zoals vroeger. Ondertussen zakt de voorstad in een diepe slaap: in de nachtlucht zingen de dromen van een miljoen arbeiders, de wind murmelt de gedichten van Carriego. En de lantaarn herhaalt zijn lied…
De tango Farol is een van de vijftien coproducties van de gebroeders Homero Expósito (tekst) en Virgilio Expósito (muziek). Daarvan zijn een vijftal bekend geworden. Behalve deze Farol zijn dat: Absurdo (wals), Chau, no va más, Maquillaje en Naranjo en flor. Los van Virgilio werkte Homero ook samen met vele andere, beroemde muzikanten: Osvaldo Pugliese, Domingo Federico, Miguel Caló, Armando Pontier, Enrique Francini en Astor Piazzolla. De pianist Virgilio werkte vooral samen met zijn zes jaar oudere broer Homero en schreef daarnaast zijn eigen teksten, alhoewel zijn bekendere nummers die samen met Homero zijn.
Volledige vertaling