Het tangolied in muziek, tekst en dans
November 2012, Milonga delle Rose in Fiorenzuola d’Arda, Italië. Antonellina Miorelli en Emiliano Casalli dansen de tango Carnaval de mi barrio. Heel mooi close en soepel gedanst, complimenti! Nog niet eerder had ik van deze dansers gehoord, maar het zijn niet de minsten. Deze Italianen zijn Europees kampioen tango de pista 2021 en finalisten van de Mundial de Tango 2022. De muziek die klinkt is van het orkest van Edgardo Donato, de stem is van Lita Corales.
De realiteit van je wreedheid onder ogen ziend, vervloekte ik het licht in je ogen dat me verblindde.
Het leed dat liefde heet, daarover gaat de tekst van dit lied. Zo vrolijk als de muziek van Donato is, zo bitter is de tekst die voelt als één grote jammerklacht. Spijt als haren op zijn hoofd, dat heeft de tekstdichter van de liefde waar hij om smeekte. De geliefde toonde zich koud en gevoelloos, was streng en bracht slechts kwaad. Het enige wat de tekstdichter zoekt is rust, hij voelt nog steeds de last van de loodzware ketens die hem omgordden toe hij om de liefde smeekte. Met dit lied probeert de dichter zijn weerzin, zijn afkeer (sinsabor) te laten zakken. Weerzin waartegen? Niet tegen de geliefde, maar tegen de eigen gevoelens, zo stel ik me voor.
Volledige vertalingVenetië, juli 2010. Shastro Rodella en Maria Matarese interpreteren de tango Sinsabor van Donato. Prachtige interpretatie, heel minimaal gedanst, maar speels en muzikaal. Over Shastro en Maria kan ik op internet niet veel informatie vinden, niet eens waar ze vandaan komen. Italië? Wel lees ik dat hun dansstijl, minimaal en milonguero, erg gewaardeerd wordt. Het orkest dat speelt is van Edgardo Donato, de zangers zijn Horacio Lagos en Lita Morales.
Ik kwam naar je poort, een ster knipoogde en die dag smeedde ik mijn eerste illusie.
In dit liefdeslied figureert een anjer. Een rode anjer staat symbool voor liefde en genegenheid en daarover handelt precies dit lied: liefde en genegenheid. In de tekst staat een jongen voor een huis. Achter het hek staat een meisje. De jongen valt voor het meisje en schrijft voor haar deze serenade. Zoals de tango betaamt, loopt het slecht af. In het laatste couplet (dat in de versie van Donato niet gezongen wordt) komt de jongen weerom aan de poort om voor zijn meisje te zingen. Tot zijn grote verdriet ontdekt hij dat ze is verdwenen.
Dit zo onschuldig ogend lied heeft een dubbele bodem. De componist van dit nummer is orkestleider Edgardo Donato. In het orkest van Donato zongen Horacia Lagos en zijn vrouw Lita Morales. Eind 1939 kwam daar een derde zanger bij, Romeo Gavioli. Deze Romeo (what’s in a name?) kreeg een verhouding met Lita. De twee lovers zingen hier een liefdeslied dat zomaar op hun eigen romance zou kunnen slaan. De driehoeksverhouding tussen Horacio, Lita en Romeo werd in de loop van de tijd dusdanig ingewikkeld (er kwam een baby) dat het orkest van Donato in 1942 helemaal ontplofte: Donato trok het zelf niet meer. Een reconstructie van de gebeurtenissen aan de hand van de liedteksten (!) valt na te lezen op deze webpagina.
Volledige vertalingVan sommige tangonummers vind je op internet maar weinig gedanste uitvoeringen, soms zelfs géén, of alleen maar beroerde. De tango Mi serenata wordt daarentegen veel gedanst, dus keus te over. Mijn keuze viel uiteindelijk op deze interpretatie van Cristian Palomo en Melisa Sacchi. Ik vind vooral hém prachtig dansen: wat een rust en wat een muzikaliteit: super. Beiden zijn Argentijnse tangodansers, hij is begonnen als folkloredanser, zij met klassiek ballet. Sinds 2012 dansen Cristian en Melisa samen. In 2016 werden ze wereldkampioen `tango de pista‘ bij de tangowereldbeker-wedstrijd in Buenos Aires, zie deze link. Tijd en plaats van dit filmpje: maart 2017, Astoria Ballroom Studios in Costa Mesa, Los Angeles, US. Het orkest dat speelt is van Edgardo Donato, de stemmen zijn van Lita Morales en Romeo Gavioli.